اثر انسولین بر اندازه بافت انفارکته در بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده

زمینه و هدف: با توجه به مرگ و میر بالای بیماری‌های ایسکمیک قلبی، درمان به‌موقع نجات‌بخش بسیاری از این بیماران خواهد بود. در مورد اثرات انسولین در بیماران انفارکتوس قلبی اطلاعات متناقضی وجود دارد. در این تحقیق اثرات انسولین بر اندازه بافت انفارکته از طریق سطح تروپونین و انجام اکوکاردیوگرافی بررسی گردید.روش بررسی: این مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی بر روی 74 بیمار مبتلا به انفارکتوس قلبی با بالارفتن قطعه st مراجعه‌کننده به بیمارستان واسعی سبزوار در سال 1388-1387 صورت گرفت. بیماران با روش تخصیص تصادفی بلوکی (block randomization) به دو گروه تقسیم شدند. به گروه مداخله علاوه بر دریافت ترومبولیتیک؛ گلوکز انسولین پتاسیم (گلوکز 25%، 50 واحد انسولین رگولار در لیتر و mmol80 کلرید پتاسیم در لیتر با سرعت ml/kg/hour1) و به گروه شاهد، نرمال سالین به‌عنوان دارونما تجویز شد. اندازه‌گیری تروپونین در زمان 0، 16 و 24 ساعت پس از ورود و اکوکاردیوگرافی پس از 72 ساعت از بستری انجام گرفت. برای مقایسه متغیرها از آزمون‌های آنالیز واریانس داده‌های تکراری و تی مستقل استفاده گردید.یافته‌ها: میانگین حداکثر مقدار آنزیم ctni در گروه مورد مطالعه 46/12±13/20 و در گروه شاهد u/l62/10±11/20 بود (44/0=p). میانگین کسر تخلیه‌ای بطن چپ در گروه کنترل 39% و در گروه شاهد 41% برآورد شد (34/0=p)، که در هیچ‌کدام تفاوت آماری معنی‌دار وجود نداشت.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد در بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی، تجویز انسولین تاثیری بر اندازه بافت انفارکته ندارد.