بررسی اثر ضدلیشمانیایی نانو ذرات نقره بر روی پروماستیگوت‌های لیشمانیا ماژور در محیط کشت آزمایشگاهی

زمینه و هدف: لیشمانیوز جلدی یکی از مهم‌ترین بیماری‌های تهدیدکننده سلامت در ایران و بسیاری از کشورهای جهان است. گلوکانتیم،در حال حاضر برای درمان این بیماریا ستفاده می‌شود ولی به دلیل عوارض جانبی و مقاومت بالا، استفاده از روش‌های درمانی جایگزین به‌ویژه استفاده از نانوذرات موردتوجه محققان قرارگرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی فعالیت ضدلیشمانیایی نانوذرات نقره بر روی انگل لیشمانیاماژور در شرایط آزمایشگاهی بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، فعالیت ضدلیشمانیایی نانوذرات نقره در غلظت‌های 0.75 تا 0.96 میکروگرم بر میلی‌لیتر در زمان‌های مواجهه 24، 48 و 72 ساعت روی 106 انگل زنده سویه استاندارد بررسی شد. سپس تعداد انگل‌های زنده توسط تریپان‌بلو با استفاده از لام‌نئوبار و میکروسکوپ نوری (روش هموسیتومتر) شمارش شد. گلوکانتیم و آب‌مقطر به‌ترتیب به‌عنوان کنترل مثبت و کنترل منفی در نظرگرفته شدند. حداقل غلظتی از نانوذرات نقره که باعث مهار رشد 50 درصد انگل می‌شود (ic50) توسط نرم‌افزار نسخه 13 سیگما پلات محاسبه شد تمام واکنش‌ها سه‌بار انجام گرفت و نتایج به‌صورت میانگین در نظرگرفته شد. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد تمامی غلظت‌های نانوذرات نقره دارای فعالیت ضدلیشمانیایی هستند. غلظت 96 میکروگرم بر میلی‌لیتر نانوذرات نقره دارای بیشترین اثر ضدلیشمانیایی 100 درصد در زمان مواجهه 72 ساعته است. مقدار ic50 نانوذرات نقره پس از 24، 48 و 72 ساعت روی لیشمانیا ماژور 36.67، 27.2 و 21.08 میکروگرم بر میلی‌لیتر محاسبه شد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که نانوذرات نقره در غلظت‌های مختلف اثر بازدارندگی بر رشد لیشمانیا ماژور دارد. با‌این‌حال، برای تعیین کارایی نانوذرات نقره، تحقیقات بیشتری در شرایط درون‌تنی نیاز است.

in-vitro study on the anti-leishmania effects of silver nanoparticles on leishmanaia major promastigotes

background and objectives: cutaneous leishmaniasis is one of the most important health-threatening diseases in iran and other countries. glucantime is currently used to treat this disease, but due to its side effects and high resistance, alternative therapies such as the use of nanoparticles have been considered by researchers. this study aims to investigate the anti-leishmania activity of silver nanoparticles on leishmania major in vitro.methods: this is an experimental study on the anti-leishmania activities of silver nanoparticles at different concentrations of 0.75-0.96 µg/ml after 24, 48 and 72 hours of exposure to 106 live leishmania major promastigotes. the numbers of live parasites were counted by trypan blue on a neobar slide using optical microscope (hemocytometer method). glucantime and distilled water were considered as positive and negative controls, respectively. the half-maximal inhibitory concentration (ic50) was calculated by sigmaplot™ software, v‌ersion 13. all reactions were done three times and their average was considered as final result.results: all concentrations of silver nanoparticles had anti-leishmania activity, where the concentration of 96 µg/ml had the highest effect (100%) 72 hours after exposure. the ic50 was obtained 36.67, 27.2 and 21.08 µg/ml after 24, 48 and 72 hours of exposure, respectively.conclusion: silver nanoparticles have an inhibitory effect on the growth of leishmania major in different concentrations. however, further in-vivo studies are needed to determine the effictivness of silver nanoparticles.