همبستگی بین خودکارآمدی با کیفیت خواب و شاخص عملکرد جنسی در بیماران دیابتی نوع 2

زمینه و هدف: دیابت، بیماری مزمنی است که با عوارضی همچون مشکلات خواب و اختلالات جنسی همراه است. در این میان، خودکارآمدی یک شاخص مهم در تطابق با بیماری در افراد دیابتی است که به بیماران برای کشف و استفاده از حداکثر توانایی خود به‌منظور مدیریت بیماری کمک می‌کند. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین خودکارآمدی با کیفیت خواب و بروز اختلال عملکرد جنسی در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه به روش توصیفی همبستگی، 200 بیمار دیابتی نوع 2 با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند از بیمارستان‌های شهید باهنر و رجایی شهر کرج انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک، مقیاس خودکارآمدی در مدیریت دیابت، پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ، ابزار عملکرد جنسی در زنان و مقیاس بین‌المللی عملکرد نعوظ جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شدندیافته‌ها: در این مطالعه بین خودکارآمدی و عملکرد جنسی مردان، همبستگی مثبت وجود داشت؛ به عبارتی، بین خودکارآمدی با اختلال نعوظ، همبستگی معنی‌دار آماری مشاهده گردید (0.002p<). ضریب همبستگی در متغیر پیش‌بین خودکارآمدی، 0.31 بود و بین خودکارآمدی با عملکرد جنسی زنان، همبستگی معنی‌داری دیده شد (0.001p<). ضریب همبستگی در متغیر پیش‌بین خودکارآمدی، 0.33 به دست آمد. بین خودکارآمدی با کیفیت خواب نیز همبستگی منفی بود؛ به عبارتی بین خودکارآمدی با کیفیت خواب، همبستگی معکوس معنی‌داری وجود داشت (0.003p<). ضریب همبستگی در متغیر پیش‌بین خودکارآمدی و کیفیت خواب         0.21 بود؛ یعنی با افزایش یک واحد آشفتگی کیفیت خواب، خودکارآمدی 0.2 کاهش می‌یافت.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، اختلال عملکرد جنسی و مشکلات خواب شایع بوده که بر کیفیت زندگی آنان تاثیر منفی دارد. بنابراین، توجه به خودکارآمدی در مشاوره سلامت بیماران دیابتی نوع 2 می‌تواند نقش مهمی در عملکرد جنسی و کیفیت خواب آنان داشته باشد. 

Correlation between Self-Efficacy with Sleep Quality and Sexual Function Index in Patients with Type 2 Diabetes

Background and Objectives: Diabetes mellitus is a chronic disease that is associated with sleep problems and sexual disorders. Among them, selfefficacy is an important indicator for adaptation to disease in diabetic patients, which helps them to discover and use their maximum ability for disease management. This study was conducted with the aim of determining the correlation between selfefficacy with sleep quality and incidence of sexual dysfunction in patients with type 2 diabetes. Methods: In this descriptivecorrelational study, 200 patients with type 2 diabetes, were selected using purposeful sampling method from Shahid Bahonar and Rajaei Hospitals of Karaj city. The data were collected by a demographic characteristics questionnaire, the Diabetes Management SelfEfficacy Scale (DMSES), Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI), the Female Sexual Function Index (FSFI), and the Male Sexual Function Index (MSFI). The data were analyzed using Pearson correlation coefficient. Results: In this study, a positive significant correlation was observed between selfefficacy and erectile function (p<0.002); correlation coefficient of the selfefficacy predictor variable was 0.31, and there was a significant correlation between selfefficacy and female sexual function (p<0.001); correlation coefficient of selfefficacy predictor variable was obtained 0.33. There was also a negative correlation between selfefficacy and sleep quality (p<0.003); correlation coefficient of the selfefficacy predictor variable and sleep quality was 0.21, meaning that with one unit increase of  sleep quality disturbance, selfefficacy decreases 0.2. Conclusion: Based on the results of this study, sexual dysfunction and sleep disturbances are common in patients with type 2 diabetes, which negatively affect their quality of life. Therefore, paying attention to selfefficacy in health counseling for type 2 diabetic patients, can play an important role in their sexual function and sleep quality.