بررسی همبستگی بین توانمندی روان‌شناختی و مولفه‌های آن با تنش روانی در پرستاران

زمینه و هدف: تنش روانی یکی از مسائل شایع در حرفه پرستاری است که می‌تواند عواقب ناخوشایندی را برای پرستاران در پی داشته باشد، همچنین توانمندی روان‌شناختی به‌واسطه اثراتی‌که بر عملکرد حرفه پرستاری دارد، از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی بین توانمندی روان‌شناختی و مولفه‌های آن با تنش روانی در پرستاران صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی – همبستگی، بر روی 308 پرستار از 6 بیمارستان آموزشی شهر قم در سال 1396 انجام شد. نمونه‌ها به روش سرشماری و مطابق با معیارهای ورود انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه 12 سوالی (مقیاس 5 درجه‌ای) توانمندی روان‌شناختی spritzer و پرسشنامه 10 سوالی (مقیاس 5 درجه‌ای) تنش روانی osipow بود. یافته‌ها: میانگین توانمندی روان‌شناختی، 61/0 90/3 و میانگین میزان تنش روانی، 85/0 48/2 تعیین گردید. براساس نتایج تحلیل رگرسیون، از بین متغیرهای پیش‌بین (مولفه‌های توانمندی روان‌شناختی)، احساس خودمختاری و اثرگذاری در سطح خطای کمتر از 0.05، معنی‌دار بود. در این میان، بیشترین تاثیر توانمندسازی مربوط به مولفه خودمختاری بود که در جهت معکوس بیش‌بینی‌کننده تنش روانی است.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد با توانمندکردن هرچه بیشتر پرستاران در محیط‌های بالینی و در مولفه خودمختاری از میان مولفه‌های مختلف توانمندی روان‌شناختی، می‌توان تنش روانی آنها را کاهش داد. این امر خود لزوم توجه به برنامه‌ریزی در زمینه توانمندسازی هرچه بیشتر پرستاران را در محیط‌های بالینی آشکار می‌سازد. 

Investigation of the Correlation between Psychological Empowerment and Its Components with Psychological Strain in Nurses

Background and Objectives: Psychological strain is one of the prevalent problems in nursing profession, which can lead to unpleasant consequences; also, psychological empowerment is of great importance due to its effects on nursing professional practice. The present study was conducted with the aim of determining the correlation between psychological empowerment and its components with psychological strain in nurses. Methods: This descriptive  correlational study was performed on 308 nurses working in 6 educational hospitals of Qom city in 2017. Samples were selected through census method and according to the inclusion criteria. Data collection tools included a 12question questionnaire (5 degrees scale) of Spreitzer’s Psychological Empowerment, and a 10question questionnaire (5 degrees scale) of Psychological Strain (Osipow). Results: The mean psychological empowerment was determined 3.90±0.61 and the mean amount of psychological strain was 2.48±0.85 .According to the results of regression analysis, among predictor variables (psychological empowerment components), autonomy and impact, were significant at the error level less than 0.05. Among them, the greatest influence of empowerment was related to the autonomy component, which inversely predicts psychological strain. Conclusion: The results of this study showed that empowering nurses as much as possible in clinical settings and in “autonomy” component of psychological empowerment components, can reduce their psychological strain. This issue reveals the need to pay attention to the planning in the field of empowerment of nurses in clinical settings.