بررسی شیوع چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سکته مغزی

زمینه و هدف: سکته مغزی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عصبی در سراسر دنیا می‌باشد که سالیانه ناتوانی و مرگ‌ و میرهای فراوانی را به دنبال دارد. یکی از مهم‌ترین عوامل خطر سکته مغزی، چاقی شکمی است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد.روش بررسی: در مطالعه توصیفی همبستگی حاضر، 120 بیمار مبتلا به سکته مغزی بستری در بخش‌های داخلی بیمارستان کوثر سمنان مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌گیری به روش آسان، در دسترس و هدفمند انجام شد. داده‌های مورد نظر با استفاده از پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، سوابق بیمار و پرسشنامه مربوط به وضعیت سکته مغزی بیماران جمع‌آوری گردید. چاقی شکمی با استفاده از نسبت قطر دور شکم به قطر لگن اندازه‌گیری شد. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون آنالیز واریانس با کمک نرم‌افزار spss 16 در سطح معناداری آماری (p<0.05) صورت گرفت.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی واحدهای مورد بررسی برابر با 10.8±75.43 سال بود. 50 درصد (60 نفر) از آزمودنی‌ها مرد بودند. 83.3 درصد از مردان و 93.3 درصد از زنان چاقی شکمی داشتند. بر مبنای نتایج، به ترتیب 50 و 24.2 درصد از کل شرکت‌کنندگان، اضافه‌ وزن داشته و چاق بودند. بین چاقی شکمی با سطح سواد، رابطه منفی و معنا‌داری (p<0.001) وجود داشت. در مقابل، بین چاقی شکمی با مصرف روغن (0.026=p) و شدت سکته مغزی (0.028=p) رابطه مثبت و معنا‌داری مشاهده گردید.  نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای چاقی شکمی در مبتلایان به سکته مغزی، انجام اقداماتی همچون بهبود کیفیت تغذیه و ارتقای سطح سواد سلامت در پیشگیری از چاقی و کاهش وزن به ‌منظور تسریع در بازتوانی و بهبود پیش‌آگهی در این بیماران ضروری به نظر می‌رسد. 

Evaluation of the Prevalence of Abdominal Obesity and its Related Factors in Patients with Stroke

Background and Objectives: Stroke is one of the most common neurological diseases worldwide  causing different types of disabilities and high rate of mortality each year. Abdominal obesity is one of the most important risk factors for stroke. This study aimed to determine the prevalence of abdominal obesity and its related factors in patients with stroke. Methods: This descriptiveanalytical study investigated 36 patients with stroke in the internal medicine ward of Kowsar Hospital, Semnan, Iran. The sampling was performed using the convenience and purposive method. Data were collected using a demographic characteristic form, patient records, and a questionnaire on the status of the patient with stroke. Moreover, the abdominal obesity was measured by calculating the ratio of the abdomen diameter to the pelvic diameter. The data were analyzed in SPSS software (version 16) using descriptive and inferential statistics, as well as ANOVA. A pvalue less than 0.05 was statistically significant. Results: The mean±SD age of the patients was 75.43±10.8 years. In total, 50% (n=60) of the cases were male. Moreover, 83.3% and 93.3% of the males and females had abdominal obesity, respectively. According to the results, 50% and 24.2% of the total population were overweight and obese, respectively. Furthermore, there was a negative and significant relationship between abdominal obesity and level of education (P<0.001). However, abdominal obesity showed a positive association with oil consumption (P=0.026) and stroke severity (P=0.028). Conclusion: Regarding the high prevalence of abdominal obesity in stroke patients, it is necessary to undertake measures, such as the improvement of nutritional quality of the food and promotion of the health literacy in order to prevent obesity and weight loss, thereby accelerating the rehabilitation and enhancing the prognosis in these patients.