اثر تجویز خوراکی اس-آلیل‌سیستئین (ماده فعال در عصاره سیر کهنه) بر علائم مولتیپل اسکلروزیس در مدل تجربی

زمینه و هدف: التهاب خودایمنی سیستم اعصاب مرکزی و به دنبال آن تخریب میلین به همراه استرس اکسیداتیو و کاهش عوامل حفاظت نورونی، نقشی کلیدی را در پاتوژنز بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ms: multiple sclerosis) ایفا می‌کنند. اس-آلیل‌سیستئین (sac: s-allylcysteine) ماده موثر موجود در سیر کهنه دارای اثرات ضد التهابی و محافظ نورونی شناخته شده می‌باشد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ضد التهابی و محافظ نورونی اس-آلیل‌سیستئین و مکانیسم‌های مربوطه در مدل eae (experimental autoimmune encephalomyelitis) (مدل حیوانی معتبر بیماری ms) انجام شد.روش بررسی: موش‌های c57bl/6 به سه گروه 10 تایی کنترل، القای مدل (eae) و القای مدل و تجویز روزانه اس-آلیل‌سیستئین (eae+sac) تقسیم شدند. القای مدل eae با استفاده از کیت hooke انجام شد. اس-آلیل‌سیستئین به صورت روزانه گاواژ گردید. همچنین نمره بالینی (شدت فلج دم و اندام) روزانه بررسی شد. میزان التهاب نخاع کمری با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین (h e: hematoxylin eosin)، سطوح نخاعی و سرمی tnfa (tumor necrosis factor alpha)، سطوح نخاعی il-17 (interleukin 17) (فاکتورهای التهابی)، adnp (activity dependent neuroprotector homeobox) و map1lc3a (microtubuleassociated proteins 1a/1b light chain 3a) (فاکتورهای محافظ نورونی) با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری گردید. بررسی آماری داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد.یافته‌ها: تجویز روزانه sac به صورت خوراکی باعث کاهش معنادار نمره فلج بالینی در روزهای 13 تا 18 پس از القای eae شد (0.05>p تا 0.01>p). همچنین باعث کاهش معنادار التهاب نخاع (0.01>p) و سطوح افزایش‌یافته tnfa در سرم و نخاع و il-17 در نخاع گردید (0.05>p). در مقابل، سطوح نخاعی کاهش‌یافته adnp و map1lc3a را افزایش داد (0.05>p).نتیجه‌گیری: تجویز خوراکی روزانه اسآلیل‌سیستئین از طریق کاهش التهاب نخاعی و فاکتورهای التهابی و همچنین افزایش فاکتورهای محافظ نورونی توانست باعث بهبود علائم ms شود. اسآلیل‌سیستئین با توجه به اساس گیاهی آن می‌تواند در پیشگیری و درمان ms مورد استفاده قرار بگیرد.