مقایسه اثربخشی مقابله درمانگری و درمان شناختی-رفتاری در شاخص‌های ایمنی شناختی و بهزیستی روانی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی تهران

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید یکی از بیماری های شایع دستگاه ایمنی بدن است که میزان ابتلا به آن رو به افزایش می باشد. مطالعات اخیر موید آن هستند که تنیدگی و تنش های روانی اجتماعی با ساز و کارهای فیزیولوژیک همچون سایکونوروایمونولوژی می توانند موجب بروز آرتریت روماتوئید گردند. با توجه به نقش مسائل روانی در این بیماری، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی مقابله درمانگری و درمان شناختی-رفتاری در شاخص های ایمنی شناختی و بهزیستی روانی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد.روش بررسی: در پژوهش حاضر که از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با انتخاب گروه گواه و اندازه گیری در پیش آزمون و پس آزمون است، اثربخشی دو متغیر مستقل (مقابله درمانگری و درمان شناختی-رفتاری) بر متغیرهای وابسته (فاکتورهای ایمنی شناختی و بهزیستی روان شناختی) مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهر تهران طی شش ماه اول سال 1398 بودند که از بین آن ها 60 آزمودنی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت کاملا ً تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس مداخله مقابله درمانگری و درمان شناختی-رفتاری برای گروه آزمایش اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه بهزیستی روانی ryff (1994) و شاخص های ایمنی شناختی crp (creactive protein) و esr (erythrocyte sedimentation rate) بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس با سطح معناداری (0.05>p) استفاده شد.یافته ها: نتایج حاکی از اثربخشی معنادار مقابله درمانگری و درمان شناختی-رفتاری بر شاخص های crp (0.001>p) و esr (0.001>p) و بهزیستی روانی (0.004=p) بودند.نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی مقابله درمانگری و درمان شناختی-رفتاری بر شاخص های ایمنی شناختی و بهزیستی روانی، به نظر می رسد که بتوان از این درمان به عنوان مکمل دارودرمانی در جهت کمک به بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید استفاده کرد.

Comparison of the Effectiveness of Coping Therapy and CognitiveBehavioral Therapy in Cognitive Immunity and Psychological Wellbeing Indicators of Patients with Rheumatoid Arthritis Referring to Imam Khomeini Hospital, Tehran, Iran

Background and Objectives: Rheumatoid arthritis is one of the most common diseases of the immune system which is increasing rapidly. The results of the recent literature review confirm the roles of stress and psychosocial stressors on physiological mechanisms, such as psychoneuroimmunology, as causal factors leading to the development of rheumatoid arthritis. Considering the effectiveness of psychological problems in the development of this disease, the present study was conducted to compare the effectiveness of coping therapy and cognitivebehavioral therapy in cognitive immunity and psychological wellbeing indicators of patients with rheumatoid arthritis referring to Imam Khomeini Hospital, Tehran, Iran. Methods: This was a quasiexperimental study with a pretestposttest control group design. In the present study, the effectiveness of two independent variables (i.e., coping therapy and cognitionbehavioral therapy) on dependent variables (i.e., immunecognitive and psychological wellbeing indicators) was examined. The statistical population consisted of patients with rheumatoid arthritis referring to Imam Khomeini Hospital from MarchAugust in 2019. The final sample (n=60) was selected by the purposive sampling method and the subjects were randomized into two groups of experimental and control (n=20 each). Subsequently, the experimental group was subjected to coping therapy and cognitivebehavioral therapy interventions. The instruments used in the present study included Psychological Welfare Scale, Creactive protein (CRP) immunological indicators test, and erythrocyte sedimentation rate (ESR) test. The collected data were analyzed using the analysis of covariance model. Results: The results of the analysis of covariance model were indicative of a pvalue of < 0.05 as significant. Moreover, it was found out that the effectiveness of coping therapy and cognitivebehavioral therapy on CRP, ESR, psychological wellbeing was significant (P>0.001, P>0.001, and P=0.004, respectively). Conclusion: The results of this study revealed that coping therapy and cognitivebehavioral therapy were effective in cognitive immunity and psychological wellbeing indicators. Therefore, this treatment can be adopted as a complementary therapy, alongside conventional medicines, for patients with rheumatoid arthritis.