تاثیر پروژسترون بر زنده‌مانی رده سلولی m‌cf-7 و ارزیابی بیان ژن‌های p53،bax و bcl-2

زمینه و هدف: تحقیقات نشان داده اند پروژسترون بر زنده مانی سلول های سرطان پستان تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات پروژسترون بر زنده مانی رده سلولیmcf7 و ارزیابی بیان ژن های p53،bax و bcl2انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی – آزمایشگاهی، سلول هایmcf7 پس از تهیه از بانک انستیتو پاستور، به دو گروه کنترل و گروه دریافت کننده پروژسترون در غلظت های 0.001، 0.01، 0.1، 1، 10 میلی گرم برمیلی لیتر تقسیم بندی شدند. زنده مانی سلول ها با استفاده از تست mtt اندازه گیری شد. سطح نسبی بیان ژن های p53، bax و bcl2 با روش real time pcr موردبررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تی تست مستقل آنالیز شدند.یافته ها: در این مطالعه، مواجهه با غلظت 10 میلی گرم برمیلی لیتر پروژسترون سبب کاهش زنده مانی سلول هایmcf7 در مقایسه با گروه کنترل شد (0.001p˂). اما مواجهه با غلظت های 0.001، 0.01، 0.1، 1، 10 میلی گرم برمیلی لیتر پروژسترون، در زنده مانی سلول های mcf7 در مقایسه با گروه کنترل، تغییر معنی داری ایجاد نکرد. بیان ژن های p53، bax در سلول های mcf7 در مواجهه با غلظت 2.5 میلی گرم برمیلی لیتر پروژسترون نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت (به ترتیب 0.05 ˂p،0.001˂p)، اما بیان ژن bcl2 در مقایسه با گروه کنترل، دچار کاهش معنی داری شد (0.001˂p).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد پروژسترون در غلظت بالا سبب کاهش زنده مانی سلول هایmcf7 می شود و اثر سیتوتوکسیک پروژسترون بر سلول های mcf7 از طریق القای آپوپتوز وابسته به bax و افزایش بیان ژن ضد توموری p53 اعمال می گردد. براین اساس هورمون پروژسترون در درمان سرطان پستان، حایز اهمیت است.

The Effect of Progesterone on the Viability of MCF7 Cell Line and Evaluation of Expression of P53, BAX and BCL2 Genes

Background and Objectives: Researches have shown that progesterone influences the viability of breast cancer cells. The purpose of this study was to investigate the effect of progesterone on the viability of MCF7 cell line and evaluation of Expression level of P53, Bax, and Bcl2 Genes. Methods: In this laboratoryexperimental study, MCF7 cells were purchased from Pasture institute and divided into control group and the group received progesterone in the concentrations of 0.001, 0.01, 0.1, 1, and 10mg/mL. The viability of the cells was assessed using MTT assay. The relative expression level of P53, Bax, and Bcl2 genes was investigated by Real Time PCR technique. Data analysis was performed using oneway ANOVA and independent samples ttest. Results: Exposure to 10mg/ml of progesterone resulted in decreased viability of MCF7 cells compared to the control group (p<0.001). However, exposure to 0.001, 0.01, 0.1, and 1mg/ml of progesterone did not significantly alter the viability of the MCF7 cells, as compared to the control group. The expression level of P53 and Bax genes significantly increased in MCF7 cells exposed to the concentration 2.5mg/ml of progesterone compared to the control group (p<0.05 and p<0.001, respectively), but, the expression level of Bcl2 gene significantly decreased compared to the control group (p<0.001). Conclusion: The results of this study revealed that high concentration of progesterone reduces the viability of MCF7 cells and the cytotoxic effect of progesterone on MCF7 cells is performed by induction of Bax dependent apoptosis and increased expression level of P53 tumor suppressor gene. Accordingly, progesterone is important in the treatment of breast cancer.