تاثیر پنتوکسی‌فیلین بر تغییرات بافت‌ بیضه و شاخص‌های اسپرماتوژنز در موش‌های تیمارشده با دگزامتازون

زمینه و هدف : دگزامتازون، یکی از داروهای متداول است که در آلرژی های شدید در انسان استفاده می شود و می تواند با تولید استرس اکسیداتیو سبب نقص در سیستم تولیدمثلی گردد. در این مطالعه تاثیر پنتوکسی فیلین به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی بر تغییرات بافت بیضه و شاخص های اسپرماتوژنز در موش تیمارشده با دگزامتازون بررسی شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 24 سر موش نر بالغ نژادnmri (naval medical research institute) با میانگین وزنی 2&±35 گرم به صورت تصادفی در چهار گروه (6n= به ازای هرگروه) شامل: گروه کنترل، دگزامتازون (7 میلی گرم برکیلوگرم در روز)، دگزامتازون+پنتوکسی فیلین و پنتوکسی فیلین (200میلی گرم برکیلوگرم در روز) تقسیم شدند. پس از 7 روز تیمار به صورت تزریق درون صفاقی، موش ها تشریح و بیضه های راست آن ها به منظور ارزیابی های استریولوژیک و تخمین شاخص های اسپرماتوژنز خارج گردید. سپس سطح تستوسترون سرم خون اندازه گیری شد. داد ه ها با کمک واریانس یک طرفه و تست توکی در سطح معنی داری، p<0/05 آنالیز شدند.یافته ها: میانگین حجم کل بیضه، حجم لوله های منی ساز، تعداد سلول های اسپرماتوسیت، اسپرماتید گرد و دراز (p<0.001)، سلول های لیدیگp<0.001، همچنین شاخص های اسپرماتوژنز، سطح تستوسترون سرم خون (p<0.001) و وزن بدن (p<0.001) در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی داری یافت. همچنین افزایش معنی داری در حجم بافت بینابینی، در گروه دگزامتازون نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (p<0.001). پارامترهای فوق در گروه دریافت کننده تیمار پنتوکسی فیلین با دگزامتازون به طور همزمان در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معنی داری نشان ندادند (p>0/05).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تیمار همزمان پنتوکسی فیلین و دگزامتازون می تواند مانع از اثرات مضر دگزامتازون بر بیضه و شاخص های اسپرماتوژنز گردد.

The Effect of Pentoxiphylin on Histological Changes of Testis and Spermatogenesis Indexes in Mouse Treated With Dexamethasone

Background and Objectives: Dexamethasone is one of the common drugs, which is used in the human severe allergies and can cause defect in the reproductive system by inducing oxidative stress. In this study, the effect of pentoxifylline as a potent antioxidant, was investigated on changes in testicular tissue and spermatogenesis indices in mice treated with dexamethasone. Methods: In this experimental study, 24 adult male Naval Medical Research Institute (NMRI) mice weighing 35&±2g, were randomly divided into 4 groups (n=6 each group): control, dexamethasone (7mg/kg/day), dexamethasone+pentoxifylline, and pentoxifylline (200mg/kg/day). After 7 days of intraperitoneal injections, the mice were dissected and their right testis, were removed for stereological assessments and estimation of spermatogenesis indices. Then, serum level of testosterone, was measured. Data were analyzed using one way ANOVA and Tukey’s test at the significance level of p<0.05. Results: The mean total volume of testis, volume of seminiferous tubules, the mean number of spermatocytes, round and long spermatids (p<0.001), leydig cells (p<0.01), also spermatogenesis indices, serum testosterone level (p<0.001), and the body weight (p<0.01) significantly decreased in the dexamethasone group compared to the control group. Also, a significant increase was observed in the volume of interstitial tissue in the dexamethasone group compared to the control group (p<0.001). The above parameters did not show any significant differences in dexamethasone and pentoxifylline cotreated group compared to the control group (p>0.05). Conclusion: The result of this study revealed that simultaneous treatment with pentoxifylline and dexamethasone can prevent the adverse effects of dexamethasone on testis and spermatogenesis indices.