تاثیر یک فصل آماده‌سازی و مسابقه بر برخی فاکتورهای فیبرینولیزیز، دی‌دایمر و crp در ورزشکاران حرفه‌ای

زمینه و هدف: سیستم فیبرینولیتیک، مکانیسم فیزیولوژیکی مهمی است که عمل آن تجزیه رشته های فیبرین در رگ های خونی است. در پژوهش حاضر تاثیر یک فصل آماده سازی و مسابقه فوتبال بر شاخص های فیبرینولیزیز، دی دایمر و crp در بازیکنان حرفه ای بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، 10 نفر از بازیکنان تیم فوتبال صنعت نفت آبادان (سن 2.7±22.5 سال، وزن 4±71 کیلوگرم، قد 4.5±178.5 سانتی متر و شاخص توده بدنی 0.4±22.2 کیلوگرم برمترمربع) شرکت کردند. آزمودنی ها یک فصل دوره های آماده سازی و مسابقه فوتبال را که حدوداً 10 ماه بود، اجرا کردند. نمونه های خونی (جهت اندازه گیری t-pa، pai-1، دی دایمر و crp) در چهار مرحله قبل و بعد از دوره آماده سازی، نیم فصل و پایان فصل مسابقات گرفته شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر و آزمون بانفرونی تحلیل شدند. یافته ها: دوره تمرین باعث تغییر معنی داری در سطوح استراحتی t-pa (0.003=p) و pai-1 (0.005=p) شد، اما در سطوح استراحتی دی دایمر و crp تغییری ایجاد نکرد. مقایسه زوجی داده ها نشان داد بین سطوح استراحتی t-pa (0.002=p) و pai-1 (0.004=p) در قبل از دوره آماده سازی با بعد از فصل مسابقات، تفاوت معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق، دوره تمرین باعث افزایش توان سیستم فیبرینولیزیز می شود، از این رو احتمالاً سبب کاهش تشکیل ترومبوز در فوتبالیست های حرفه ای نیز می شود.