ارزیابی درونی گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم

زمینه و هدف: یکی از ضروریات پویایی نظام آموزشی، ارزیابی است. ارزیابی درونی، فرآیند به تصویر کشیدن وضعیت نظام دانشگاهی به وسیله اعضای خود نظام است. این مطالعه با هدف ارزیابی درونی گروه بهداشت عمومی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی قم صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی مقطعی در گروه بهداشت عمومی دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه مربوط به ارزیابی درونی گروه ها جمع آوری شد. یافته ها: در این مطالعه، پرسشنامه ها توسط 80 نفر از دانشجویان، 32 نفر از دانش آموختگان و 6 نفر از اعضای هیئت علمی گروه بهداشت عمومی تکمیل گردید. از نظر توانمندسازی آموزشی، 66.6% از اعضای هیئت علمی، تسلط علمی در دروس نظری را نسبتاً مطلوب گزارش کردند. 37.7% از دانشجویان، میزان تسلط علمی مدرس را مطلوب و 58.8% آنان نحوه ارزشیابی اساتید را نسبتاً مطلوب توصیف کردند. 54.8% از دانش آموختگان نیز مهارت های کسب شده در دوران تحصیل را نامطلوب ارزیابی کردند. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت ارزشیابی آموزشی از جهت تعیین کیفیت، مواردی همچون اثربخشی و ارزش یک برنامه یا فرآیند، انجام ارزیابی به صورت مداوم و ارتقای کیفیت آموزشی به منظور اصلاح نقاط ضعف خود در حوزه های دارای وضعیت غیرمطلوب و نسبتاً مطلوب، ضروری به نظر می رسد.

Internal Evaluation of the Department of Public Health of the School of Health of Qom University of Medical Sciences

Background and Objectives: One of the essential requirements for the dynamics of the educational system is evaluation. Internal evaluation is a process of depicting the status of the academic system by the members of the system itself. This study was conducted with the purpose of internal evaluation of the Department of Public Health of the School of Health of Qom University of Medical Sciences. Methods: This study was performed as a descriptive crosssectional study in the department of public health of Qom University of Medical Sciences. Sampling method was census and information were collected using questionnaire for internal evaluation of groups. Results: In this study, the questionnaires were completed by 80 students, 32 graduates, and 6 faculty members of the Department of Public Health. In terms of educational empowerment, 66.6% of the faculty members reported that scientific mastery in theoretical courses was relatively favorable; 37.7% of the students described the teacher's scientific mastery as desirable; and 58.8% of them described the professors evaluation as relatively desirable; 54.8% of the graduates evaluated the skills acquired during the academic period as undesirable. Conclusion: Considering the importance of educational evaluation for determining the quality, items, such as effectiveness and value of a program or process, continuous evaluation, and promotion of the quality of education seem to be necessary to correct their weaknesses in areas with undesirable and relatively desirable status.