تاثیر گرلین بر روی بقای رشد و آپوپتوز سلول‌های گرانولوزای انسانی در محیط کشت

زمینه و هدف: گرلین یک هورمون پپتیدی است که اولین بار از معده استخراج شد و به عنوان لیگاند درون زاد گیرنده محرک هورمون رشد شناسایی گردید. گرلین اساساً در تنظیم تغذیه و هومئوستازی در بدن نقش دارد. مشخص شده است گرلین در زنان نیز نقش مهمی در باروری ایفا می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر گرلین بر روی بقا، رشد و آپوپتوز سلول های گرانولوزای انسانی در محیط کشت انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، نمونه سلول های گرانولوزای انسانی از بیماران دارای فاکتورهای ناباروری مردانه یا لوله ای که برای اولین بار تحت درمان ivf یا icsi قرار می گرفتند، جمع آوری شد. سلول ها در محیط کشت حاوی dmem-f12 به اضافه %fbs10، پنی سیلین 1% و استرپتومایسین کشت داده شدند، سپس گرلین در غلظت های 10000، 1000، 500، 250 و 100 پیکومولار به مدت 24 ساعت بر روی سلول ها آزمایش شد. از روش mtt برای تشخیص بقای رشد سلول ها و از رنگ آمیزی hoechst برای تشخیص آپوپتوز استفاده گردید.یافته ها: تیمار سلول های گرانولوزا با گرلین به صورت وابسته به دوز سبب افزایش رشد و بقای سلول ها گردید. رشد معنی دار در غلظت های 500 و 1000 پیکومولار با سطح معنی داری p<0.05 و 10000 پیکومولار با سطح معنی داری p<0.001 مشاهده گردید. در غلظت های 100و 250 پیکومولار، اثر معنی داری مشاهده نشد. همچنین گرلین در غلظت های 100، 500، 1000 پیکومولار، آپوپتوز را در این سلول ها کاهش داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد گرلین می تواند رشد و بقا را در سلول های گرانولوزا افزایش و در مقابل آپوپتوز را در این سلول ها کاهش دهد.

Effect of Ghrelin on Viability, Proliferation, and Apoptosis in Human Granulosa Cells, In Vitro

Background and Objectives: Ghrelin is a peptide hormone that was initially derived from stomach and introduced as an endogenous ligand for the growth hormone secretagogue receptor. Ghrelin is fundamentally involved in regulation of nutrition and energy homeostasis in the body. It has been shown that ghrelin has an important role in fertility in women. The purpose of the present study was to assess the effect of ghrelin on viability, growth, and apoptosis of human granulosa cells culture in vitro. Methods: In this experimentallaboratory study, granulosa cell samples were collected from patients with tubal or male infertility factors, who were treated with IVF or ICSI for the first time. The cells were cultured in a medium containing DMEMF12 with FBS 10% and penicillin 1% and streptomycin, then, ghrelin was tested in cells at concentrations of 100, 250, 500, 1000, and 10000 pm for 24 hours. The MTT method was used to detect the viability and growth of the cells and hoechst staining was used for detection of apoptosis. Results: Treatment of granulosa cells with ghrelin dosedependently increased the viability and growth of the cells. Significant growth was observed with 500 and 1000 pm at the significance level of p<0.05 and with 10000 pm at the significance level of p<0.001. No significant effect was observed at the concentrations of 100 and 250 pm. Also, ghrelin treatment at the concentrations of 100, 500, 1000 pm decreased apoptosis in these cells. Conclusion: The results of the current study revealed that ghrelin administration can increase growth and viability in granulosa cells, and in contrast, decrease apoptosis in these cells.