ارتباط شدت بی‌خوابی با رضایت زناشویی در زنان باردار

زمینه و هدف: تغییراتی که در دوران بارداری ایجاد می شود؛ به طور قطع سبب تغییر در روابط زناشویی زنان می گردد. یکی از تغییرات دوران بارداری، تغییر در الگوی خواب و بی خوابی است، اما آیا اینکه بین رضایت زناشویی در دوران بارداری و بی خوابی رابطه ای وجود دارد، یا خیر؟ مشخص نیست. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط شدت بی خوابی با رضایت زناشویی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد.روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی همبستگی بر روی 126 زن باردار (با سن حاملگی 28-14 هفته) مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد در سال 1396 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل: پرسشنامه مشخصات فردی، پرسشنامه شدت بی خوابی (isi) و رضایت زناشویی اینریچ (enrich) بود. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمون همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، میانگین سن واحدهای پژوهش، 4.3±26.9 سال، سن بارداری، 2.9±19.0 هفته و تعداد بارداری، 0.8±1.9 بود. اکثریت واحدهای پژوهش، شدت بی خوابی زیر حدآستانه (49.2%) و رضایت زناشویی متوسط (57.9%) داشتند. براساس ضریب همبستگی اسپیرمن، همبستگی خطی معکوس و معنی داری بین شدت بی خوابی با رضایت زناشویی مشاهده گردید (r=-0.52, p<0.001). نتیجه گیری: با توجه به اینکه شدت بی خوابی در زنان باردار، اثر قابل توجهی بر رضایت زناشویی آنان دارد؛ لذا توجه مراقبین بهداشتی درخصوص بی خوابی زنان باردار و انجام اقدامات مراقبتی برای کاهش آن، ضروری است.

The Relationship between Insomnia Severity and Marital Satisfaction in Pregnant Women

Backgrounds and Objectives: Changes that occur during pregnancy will definitely change the marital relationships of women. One of the changes in pregnancy is change in the pattern of sleep and insomnia. It is not clear whether there is a relationship between marital satisfaction during pregnancy and insomnia. This study was performed with the aim of determining the relationship between insomnia severity and marital satisfaction in pregnant women referring to health centers in Mashhad city. Methods: This crosssectional correlational study was conducted on 126 pregnant women (with gestational age of 1428 weeks) referred to health centers in Mashhad city in 2017. The data collection tool was a demographic questionnaire, Insomnia Severity Index (ISI), and ENRICH marital satisfaction scale. Data were analyzed using descriptive statistics, Spearman correlation test, and multiple regression. Results: The mean age of the research units was 26.9±4.3 years, the gestational age was 19.0±2.9 weeks, and the number of pregnancy was 1.9±0.8. In the majority of research units, the insomnia severity was below the threshold (49.2%) and moderate marital satisfaction (57.9%). Based on Spearman's correlation coefficient, there was an inverse and significant linear relationship between insomnia severity and marital satisfaction (r=0.52, p<0.001). Conclusion: Considering that the severity of insomnia in pregnant women has a significant effect on their marital satisfaction, therefore, caregivers' attention for the insomnia of pregnant women and performing care measures for its reduction, are necessary.