همبستگی خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب یادگیری در دانشجویان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، سال 1395

زمینه و هدف: عدم پیشرفت تحصیلی، یکی از مشکلات عمده در کیفیت مراکز آموزش عالی کشور محسوب می گردد که منجر به اتلاف وقت، هزینه و ایجاد مشکلات روحی روانی و اجتماعی در دانشجویان می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین همبستگی خودکارآمدی تحصیلی با اضطراب یادگیری در دانشجویان پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم صورت گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی همبستگی بر روی 131 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی شهر قم انجام شد. نمونه گیری به صورت سرشماری بود. اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی تحصیلی و پرسشنامه استاندارد اضطراب یادگیری پکران، به صورت خودگزارش دهی جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی، همبستگی پیرسون و تی مستقل تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: شرکت کنندگان دارای میانگین سنی 2.8 ±22.2 سال، میانگین نمره خودکارآمدی تحصیلی 17.0 ±104.2 و میانگین نمره اضطراب یادگیری 6.6 ±33.1 بودند. بین سه مشخصه دموگرافیکی جنسیت، وضعیت تاهل و محل سکونت با میانگین نمره خودکارآمدی تحصیلی، اختلاف معنی داری دیده نشد (0.05>p)، اما میان جنسیت و وضعیت تاهل با نمره اضطراب یادگیری، ارتباط معنی داری مشاهده گردید (0.005>p). بین خوابگاهی بودن و نبودن با نمره اضطراب یادگیری، رابطه معنی دار نبود (0.684=p). میان معدل تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی، همبستگی مستقیم معنی داری وجود داشت (0.261=r= 0.003،p). همچنین بین خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب یادگیری دانشجویان موردبررسی، همبستگی معکوس معنی داری دیده شد (0.388r=، 0.001>p=)نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد بین متغیر اضطراب یادگیری و خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان، همبستگی معکوس معنی داری وجود دارد؛ بر این اساس باید در جهت رشد باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان به کاهش منابع استرس، آموزش های مقابله با استرس نیز توجه شود.

Correlation between Academic Self-Efficacy and Learning Anxiety in Medical Students Studying at Qom Branch of Islamic Azad University, 2017, (Iran)

Background and Objectives: Lack of academic progress is considered as one of the major problems in the quality of higher education institutes, which leads to waste of time and cost and causes psychological problems in the students.The current study was conducted to determine the correlation between academic selfefficacy and learning anxiety in medical students studying at Qom Branch of Islamic Azad University. Methods: This research was performed as a crosssectional, descriptive, and analytical study on 131 students in Islamic Azad University of Qom city. Sampling was census method. The data were collected using two questionnaires of College Academic SelfEfficacy Scale (CASES) and selfreporting Pekrun Learning Anxiety. Finally, data were analyzed using descriptive statistical tests, Pearson correlation, and ttest. Results: The mean age of the participants was 22.25 ±2.80, the mean academic selfefficacy score was 104.29 ±17.00, and the mean learning anxiety score was 33.14 ±6.69. There was no significant differrence between three demographic characteristics of gender, marital status, and place of residence with academi selfefficacy score (p>0.05), but, there was a significant relashionship between gender and marital status with learning anxiety score (p<0.05). There was no significant relationship between the mean score of learning anxiety and dormitory and nondormitory residence (p=0.684). There was a significant direct correlation between academic grade point average and academic selfefficacy (r=0.261, p=0.003). There was a significant inverse correlation between academic selfefficacy and learning anxiety(p=0.001, r=0.388). Conclusion: The findings of this research showed that there is a significant inverse correlation between the learning anxiety variable and academic selfefficacy in students; accordingly, reduction of the source of stress and stresscoping training should be paid attention to improve the students rsquo; academic selfefficacy beliefs.