تاثیر تمرینات منتخب ثبات مرکزی بر سندرم پای بی‌قرار و کیفیت زندگی سالمندان همودیالیزی

زمینه و هدف: سالمندان همودیالیزی به دلیل عوارض مرتبط با درمان و سبک زندگی غیرفعال، دارای کیفیت زندگی پایین تری نسبت به همسالان خود هستند. در پژوهش حاضر تاثیر تمرینات منتخب ثبات مرکزی بر سندرم پای بی قرار و کیفیت زندگی سالمندان همودیالیزی بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، تعداد 30 نفر از بیماران تحت درمان همودیالیز (با میانگین سنی 6.5±62.2 سال و سابقه دیالیز 18.4±29.4 ماه) به صورت در دسترس و هدفمند انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (هرکدام 15 نفر) قرار گرفتند. جهت ارزیابی سندرم پای بی قرار و کیفیت زندگی بیماران، از پرسشنامه rls و کیفیت زندگی بیماران کلیوی (kdqol-sf) استفاده گردید. برنامه ورزشی ثبات مرکزی منتخب، به مدت 6 هفته (هر هفته 3 جلسه، 45 دقیقه ای) توسط گروه تجربی انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس در سطح معنی داری، 0.05>p تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: تغییرات و تعامل در هر دو متغیر سندرم پای بی قرار (0.001>p) و کیفیت زندگی (0.001>p) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه تجربی معنی دار بود. همچنین در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل، بهبود معنی داری در سندرم پای بی قرار و کیفیت زندگی مشاهده گردید (0.05>p).نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده، کادر مراقبتی مراکز دیالیز می توانند تمرینات ثبات مرکزی را در غالب یک راهبرد ایمن و کاربردی جهت بهبود سندرم پای بی قرار و کیفیت زندگی به بیماران سالمند همودیالیزی توصیه کنند.