تاثیر تمرینات مقاومتی بر کنترل حرکتی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس، شایع ترین بیماری ناتوان کننده در بالغین جوان بوده که به علت فرآیند التهابی دمیلینه کننده در سیستم عصبی مرکزی ایجاد و با نشانه های گوناگون بالینی تظاهر پیدا می کند. این مطالعه با هدف تاثیر تمرینات مقاومتی بر عملکرد حرکتی و تعادل زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری را 20 نفر از زنان مبتلا به ام اس با میانگین سنی 6/95±30/9 سال با سطح پایین و متوسط بیماری edss≤4 تشکیل می داد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه (گروه تمرینات مقاومتی و کنترل، هر کدام 10 بیمار) قرار گرفتند. دوره تمرین به صورت 8 هفته، 2 جلسه در هفته و هر جلسه تمرین شامل 3 مرحله گرم کردن، تمرینات اصلی و سردکردن بود. از تست بلند شدن و رفتن زماندار (tug) جهت اندازه گیری عملکرد حرکتی آزمودنی ها و از آزمون رسیدن عملکردی (fr) برای اندازه گیری تعادل در دو گروه، قبل و بعد از دوره تمرین استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی وابسته و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، تفاوت بین نمره عملکرد حرکتی و تعادل بیماران مبتلا به ام اس، قبل و بعد از دوره تمرین در گروه مقاومتی معنی دار بود (0/05>p). بین دو گروه مقاومتی و کنترل، تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05>p). نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه تمرینات مقاومتی، عملکرد حرکتی و تعادل افراد مبتلا به ام اس را بهبود می بخشد. بنابراین، از این تمرینات می توان به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران ام اس استفاده کرد.

The Effect of Resistance Exercise on Motor Control in Woman with Multiple Sclerosis

Background and Objectives: Multiple sclerosis (MS) is the most common disabling disease in young adults, which occurs due to inflammatory demyelinating process in the central nervous system that are manifests with different clinical signs. The aim of this study was to investisate the effect of resistance exercises on the motor function and balance in women with multiple sclerosis. Methods : This study is a quasiexperimental study of practical purpose. The statistical community consisted of 20 women with MS with the mean age of 30.9 plusmn;6.95 at low and intermediate levels of disease, EDSS le;4. The patients were randomly assigned into two groups (resistance training and control, 10 patients each). The training period was 8 weeks, 2 sessions per week, and each session consisted of 3 phases: warmup, main workout, cool down. Timed up and go (TUG) test was used to measure motor function, and functional reach (FR) test was used to measure the balance of the two groups before and after training. Data were analyzed by KolmogorovSmirnov, dependent t, and independent t tests. Results : In this study, there was a significant difference between the scores of motor function and balance in patients with MS, before and after the resistance training period (p<0/05). There was no significant difference between resistance and control groups (p<0/05). Conclusion: According to the results of this study, resistance training can improve motor function and balance in individuals with MS. Therefore, these exercises could be used as a complementary therapy along with medicinal treatment for MS patients.