تاثیر تمرینات کنترل تنفس بر توان هوازی بیشینه، ضربان قلب استراحت و...

آمادگی قلبی تنفسی یکی از عوامل مهم آمادگی جسمانی است که بر اثر تمرینات منظم و برنامه ریزی شده توسعه می یابد . تمرینات اینتروال که بر اساس توان هوازی طرح ریزی شده باشد ، یکی از برنامه های تمرینی برای پیشرفت آمادگی قلبی - تنفسی است . نمونه ای از این تمرینات ، هیپوکسی اینتروال کنتروال تنفسی است که می تواند آمادگی استقامتی افراد را افزایش دهد . منظور از هیپوکسی ، مواجه کردن بدن با کاهش فشار سهمی اکسیژن در سلول هاست تا بتوانند سازگاری لازم را با این وضعیت به دست آورند . دراین تحقیق ، 30 نفر از هنرجویان تربیت بدنی انتخاب و در سه گروه جایگزین شدند . گروه اول به مدت 8 هفته تحت تاثیر دویدن اینتراوال در شرایط عادی و گروه دوم به مدت 8 هفته تحت تاثیر دویدن اینتروال در شرایط هیپوکسی بودند . گروه سوم گروه کنترل در این مدت هیچ برنامه تمرینی نداشتند . آزمون های توان هوازی بیشینه ، ضربان قلب استراحت و خونگیری جهت تعیین مقدار اریتروپویتین قبل و بعد از تمرینات از هر سه گروه گرفته شد . نتایج به دست آمده نشان می دهد بین توان هوازی بیشینه و ضربان قلب استراحت گروهی که تمرینات اینتروال انجام دادند و گروه کنترل ، اختلاف معنی داری وجود دارد اما در مورد اریتروپویتین این اختلاف معنی دار نیست . بین توان هوازی بیشینه ، ضربان قلب استراحت و اریتروپویتین گروهی که تمرینات هیپوکسی اینتروال انجام دادند ، و گروه کنترل اختلاف معنی داری وجود دارد .