سازش های ساختاری و عملکردی قلب ورزشکاران (فوتبالیست ها)

هدف این تحقیق ، بررسی آثار تمرینات ترکیبی پلیومتریک و عادی فوتبال بر ویژگی های مورفولوژیک و عملکردی قلب فوتبالیست ها در مقایسه با سازگاری های قلبی ناشی از تمرینات عادی فوتبال است . در این پژوهش ، 30 دانشجوی فوتبالیست به صورت داوطلبانه در دو گروه تجربی و کنترل شرکت کردند . برنامه تمرینات در یک دوره سه ماهه و هفته ای سه روز به اجرا در آمد . ویژگیهای قلبی با استفاده از شیوه غیرتها جمی اکوکاردیوگرافی یک بعدی ، دوبعدی و داپلر برآورد شد . نتایج نهایی نشان دهنده افزایش معنی دار در اندازه ضخامت دیواره بین دو بطن در زمان سیستول ivss , p< ./0005 ، دیاستول p< ./03 ivsd و ضخامت دیواره پشتی چپ در زمان سیستول p< 0/0.001 pws و دیاستول p< 0.002 pwd در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بود . همچنین از نظر اندازه های عملکردی ، درصد کسر خروجی p< 0.001 ef و نسبت کوتاه شدگی لیف های میوکارد p< 0.02 fs در گروه تجربی بسیار افزایش یافت . نتایج به وضوح آشکار می سازد که هیپروترفی قلب فوتبالیست ها به صورت ترکیبی توسعه می یابد و تابعی از دستگاه متابولیک غالب 80% بی هوازی و 20% هوازی است .