اثر ویتامین E بر استرس اکسایشی زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز در دانشجویان ورزشکار

آسیب اکسایشی به dna و rna،‌ پروتئین ها و لیپیدها توسط رادیکال های آزاد را استرس اکسایشی گویند. هدف این تحقیق، بررسی اثر مکمل ویتامین e بر استرس اکسایشی زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز در دانشجویان ورزشکار بود. بدین منظور 20 دانشجوی تربیت بدنی به روش غیر تصادفی انتخاب و به دو گروه دریافت کننده مکمل ویتامین e (‌آلفاتوکوفرول) استفاده کردند. آزمودنی ها به مدت 8 هفته از کپسول های 450 میلی گرمی ویتامین e یا لاکتوز( دارونما) استفاده کردند. نمونه های خونی قبل و بعد از مصرف ویتامین e و لاکتوز( دارونما)، در حالت استراحت و پس از ورزش وامانده ساز گرفته شد. شاخص های استرس اکسایشی یعنی مالون دی آلوئید (mda) ، پروتئین کربونیل شده (cp) و کراتین کیناز(ck) نیز اندازه گیری شد. اثر ویتامین e بر توان هوازی نیز به عنوان عملکرد استقامتی مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون t مستقل نشان داد که ویتامین e تغییر معنی داری در cp و ck زمان استراحت و پس از ورزش وامانده ساز و توان هوازی ایجاد نمی کند، ولی احتمالا mda پس از ورزش وامانده ساز را کاهش می دهد. در مجموع نتایج این تحقیق نشان می دهد که ویتامین e (آلفاتوکوفرول) تغییر معنی داری در پروتئین کربونیل شده، کراتین کیناز و عملکرد استقامتی ایجاد نمی کند و ممکن است پراکسیداسیون لیپید را کاهش دهد. ورزشکاران استقامتی نیازی به مصرف مکمل e ندارند.