بررسی قانون زنجیره سینتیکی مشت زدن در کاراته

هدف تحقیق حاضر، بررسی سینماتوگرافیکی اصل زنجیره سینتیکی بر روی اجرای مشت است. روش اجرای مشت بدین شکل است که دست ضربه زننده مخالف پایی است که در جلو قرار داده شده است. در این تحقیق دو روش اجرا برای مشت مخالف یا معکوس در نظر گرفته شده بود: پرتاب دست به سمت جلو به دنبال شروع چرخش کمر به داخل، و شروع حرکت پرتابی دست به سمت جلو پس از شروع چرخش کامل کمر به سمت داخل (با تاخیر زمانی). دو روش اجرای ضربه زیر مجموعه الگوی حرکتی پرتاب ها می باشند که از قوانین مربوط به الگوی حرکتی پرتاب ها (اصل زنجیره سینتیکی) تبعیت می کند. تفاوت روش اجرای این دو ضربه در زمان بندی درگیری مفاصل و اندام ها در حین اجراست. بدین معنی که در اجرای هر یک از این دو روش، زمان درگیر شدن چرخش لگن و تنه نسبت به شروع حرکت دست متفاوت است. جهت اجرای ضربه برای این منظور، دو روش اجرای مشت به دو گروه 12 نفره که همگی مبتدی بودند، به مدت یک ترم آموزش داده شد. مدت آموزش 17 جلسه 5/1 ساعته بود و برای هر دو گروه موارد تمرینی یکسان در نظر گرفته شده بود. در پایان دوره آموزشی، برای مقایسه این دو روش با یکدیگر، پارامترهای سینماتیک از طریق سینماتوگرافی دو بعدی از اجرای آزمودنی ها به عمل آمد که پارامترهای زمان، سرعت متوسط و شتاب متوسط به صورت مستقیم و نیرو، انرژی جنبشی و توان ضربه به صورت غیرمستقیم از تصاویر ویدیویی محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و آزمون فرضیه های تحقیق، از روش آماری تست t و آلفای 05/0 استفاده شد که تفاوت معنی داری بین پارامترهای اندازه گیری شده به دست نیامد.