بررسی تغییرات کیفوز و ظرفیت حیاتی متعاقب یک برنامه اصلاحی

حفظ تعادل ایستا و پویای قامت آدمی (posture) به کارکرد طبیعی ساختار های عضلانی، استخوانی و مفصلی (mbj system) و لیگامنتی آن بستگی دارد. از طرفی، ظرفیت های فیزیولوژیکی نیز می توانند در اثر ناهنجاری های وضعیتی (postural deformities) بدن مختل شوند. به نظرمی رسد افزایش قوس ناحیه پشتی یا کیفوزیس به عناون یکی از شایعترین ناهنجاری های وضعیتی (kyphosis) می تواند آثار نامطلوبی را بر دستگاه تنفسی افراد مبتلا داشته باشد. تحقیق حاضر با هدف یافتن رابطه میان ظرفیت حیاتی و عارضه کیفوز در افراد مبتلا صورت گرفته است. بدین منظور جامعه تحقیق دانش آموزان پسر(364n=) با صفحه شطرنجی مورد غربال (screening) قرار گرفتند. سپس مقدار (15(n= آزمودنی مبتلا به کیفوز با دامنه سنی 18-15 سال انتخاب و زاویه کیفوز آنها با خط کش انعطاف سنج (78 درصد r=) اندازه گیری شد. حجم حیاتی (v.c) آنها نیز با وسیله اسپیرومتر دیجیتالی به دست آمد. آنگاه آزمودنی ها در برنامه اصلاحی با هدف کاهش زاویه کیفوز به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته شرکت کردند. نتایج حاصل از t-student نشان داد که رابطه معنی داری میان زاویه کیفوز و حجم حیاتی آزمون ها در پیش و پس آزمون وجود دارد (05/0p<=). نتایج حاصل از رگرسیون نیز رابطه میان شدت کیفوز و حجم حیاتی را توصیف کرد. نتایج حاصل علاوه بر نشان دادن شیوع عارضه مذکور در میان دانش آموزان، بر اعتبار، دقت، سادگی کم خطر و اجرایی بودن روش های شناسایی و درمان دانش آموزان مبتلا به ناهنجاری های وضعیتی در افزایش ظرفیت تنفسی آنان را از طریق حرکات اصلاحی تاکید داشت.