تأثیر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی در زنجیره حرکیت بسته: با تاکید بر سندروم کشککی - رانی

هدف از این تحقیق ، مطالعه تاثیر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی مایل vmo و پهن خارجی vl در زنجیره حرکتی بسته زانوست . برای این منظور 23 دانشجوی مرد سالم غیر ورزشکار ( سن 08/1 +- 21 ، وزن 10+-66 و قد 8+-174 ) انتخاب شدند . نخست با نصب الکترودهای دو قطبی بر روی موتور پوینت عضلات فعالیت الکتریکی emg این عضلات از حالت طبیعی ایستادن در زوایای 90-75-60-45-30-15-0 درجه ی زانو توسط دستگاه بیوفیدبک ثبت شد . با اتمام این مرحله ، پس از پنج دقیقه فعالیت با آهنگ ، 30 مرتبه بالا و پایین آمدن در دقیقه از نیمکت با ارتفاع 50 سانتی متر ، مجدداً تمامی آزمون های emg انجام شد . نتایج نشان داد نسبت فعالیت الکتریکی این دو عظله در زوایای مختلف مفصل زانو پیش و پس از خستگی اختلاف معنی داری دارند ، به طوری که در تمانی زوایا ، زاویه نزدیک به اکستنشن کامل زانو دارای نسبت بیشتری به نفع عضله پهن داخلی مایله بوده و با افزایش زاویه ی مفصل زانواز اکستنشن به فلکشن ؤ. این نسبت بتدریج کاهش و در زاویه ی 90 درجه سانتی گراد به پاین ترین اندازهخود تنزل یافته است . همچنین ر اثر خستگی قوس حرکتی کار از 60-0 درجه پیش از خستگی به 45-0 درجه پس از خستگی محدود شد . با مقایسه میانگین های نسبت فعالیت الکتریکی عضلات vmo: vl پیش و پس از خستگی اختلاف معنی داری مشاهده نشد . به همین دلیل می توان گفت خستگی اثری بر متغیر الگوی فعالیت عضله و نیز ایجاد اختلال در مکانیم اکستنسوری عضله چهارسر رانی ندارد . بنابراین ، سندروم درد کشککی - رانی نمی تواند ثانویه به خستگی عضلانی باشد .