بررسی شاخص های رسوب گذاری و خورندگی منابع آب شرب برخی از شهرهای استان مازندران

مقدمه و هدف: با توجه به اینکه بخش عمده ای از آب آشامیدنی در استان مازندران از آبهای زیرزمینی تامین می شود و به دلیل زیادبودن غلظت نمکهای محلول و سختی در این آب ها، احتمال رسوب گذاری و یا خورندگی در شبکه توزیع آب این مناطق وجود دارد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین پتانسیل رسوب گذاری و خورندگی با استفاده از شاخصهای موجود در منابع آب آشامیدنی شهرهای آمل، بابل، قائمشهر، ساری و نکا در نیمه دوم سال 1394 و نیمه اول سال 1395 انجام شد. روش کار: در این پژوهش 192 نمونه آب شرب از شهرهای منتخب استان مازندران از نظر پارامترهای تعیین کننده شاخص های رسوب گذاری و خورندگی به روش استاندارد مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس با استفاده از معادلات مربوطه، شاخصهای لانژلیه ( langelier )، رایزنر ( ryznar )، پوکوریوس (puckorius) ، تهاجمی و لارسون ( larson ) تعیین شدند. یافته ها: از مجموع 192 نمونه مورد آنالیز در شهرهای مورد بررسی، مطابق با شاخص رایزنر 76 درصد از نمونه ها دارای خاصیت رسوب گذاری بودند و براساس شاخص لانژلیه، 3/ 81 درصد از نمونه ها از پتانسیل رسوب گذاری برخوردار بودند. همچنین براساس شاخص پوکوریوس 8/ 68 درصد از نمونه های آب پتانسیل رسوب گذاربودن را از خود نشان دادند. شاخصهای لارسون و خورندگی تهاجمی نیز نشان دهنده وضعیت رسوب گذار آب بودند. نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت آبی که در شبکه توزیع شهرهای مورد بررسی در جریان است، به طور نسبی در وضعیت رسوب گذار قرار دارد.

Investigation of Sedimentation and Corrosion Indices of Drinking Water Resources in the Cities of Mazandaran Province

Introduction and purpose: Groundwaters provide the main source of drinking water in Mazandaran province; however, the high concentration of soluble salts and hardness in these waters result in probable sedimentation and corrosion in water distribution systems of these areas. Therefore, the aim of this study was to determine the sedimentation and corrosion potential in the drinking water resources in Amol, Babol, Ghaemshahr, Sari, and Neka in the second and first halves of 2015 and 2016, respectively. Methods: A total of 192 water samples from selected cities of Mazandaran province were tested using determining parameters of sedimentation and corrosion indices by a standard method. The indices, such as Langelier saturation, Ryznar stability, Puckorius scaling, Aggressive, and Larson-Skold were determined using relevant data. Results: The results of the study showed that out of 192 analyzed samples in the surveyed cities, 76 and 81.3 % of them had the sedimentation propertiesand potentials considering Ryznar stability and Langelier saturation indices, respectively. With regard to Puckorius scaling index, sedimentation potential was observed in 68.8 % of water samples. Aggressive and Larson-Skold indices have also showed sedimentation properties of water. Conclusion: It can be concluded that the drinking water in the water distribution systems of these cities has relatively sedimentation properties.