اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و انسجام روانی زنان نابارور

مقدمه و هدف: ناباروری به‌عنوان حادثه‌ای استرس‌زا با مشکلات روان‌شناختی متعددی همراه است که نیازمند انجام مداخلات روان‌شناختی است. ازاین‌رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و انسجام روانی زنان نابارور شهر مشهد انجام شد.روش کار: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمام زنان نابارور مراجعه‌کننده به کلینیک نازایی منتصریه در مشهد در زمستان 1397 بود که 30 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. درمان پذیرش و تعهد hayes و همکاران طی 8 جلسه درمانی 60 دقیقه‌ای و در 8 هفته به گروه آزمایش ارائه شد، اما گروه گواه هیچ آموزشی را دریافت نکرد. از مقیاس انسجام روانی antonovsky و تحمل پریشانی simmons و gaher قبل و بعد از مداخله به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss نسخه 22 و آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر بین‌گروهی در سطح معنی‌داری 0/05=α استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تحمل پریشانی و انسجام روانی زنان نابارور موثر بود (0/05>p) و نتایج در دوره پیگیری تداوم داشت (0/05>p).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، می‌توان از درمان پذیرش و تعهد برای کاهش مشکلات روان‌شناختی و ارتقای انسجام روانی و تحمل پریشانی زنان نابارور استفاده کرد.

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy in Distress Tolerance and Sense of Coherence in Infertile Women in Mashhad

Introduction and purpose: Infertility as a stressful event is associated with several psychological problems which require psychological interventions. The present study aimed to determine the effectiveness of acceptance and commitmentbased treatment on distress tolerance and psychological cohesion in infertile women in Mashhad.Methods: This quasiexperimental study was conducted based on a pretestposttest control group design with a followup period. The statistical population included all infertile women referring to Montesseri infertility clinic in Mashhad during winter 2018. A total of 30 subjects were selected via convenience sampling and randomly assigned to two groups of experimental and control. The Acceptance and Commitment Therapy was administered to the experimental group during eight 60min sessions over eight weeks, while the control group received no training. Antonovski Psychological Cohesion Scale and Distress Tolerance Scale by Simons Gaher were used before and after the intervention to collect information. Data were analyzed in SPSS software (version 22) using repeated measures analysis of variance test at the significance level of alpha;=0.05.Results: The results demonstrated that the acceptance and commitmentbased therapy was effective in the improvement of distress tolerance and sense of coherence in infertile women (P<0.05), and the results persisted in the followup period (P<0.05).Conclusion: As evidenced by the obtained results, acceptance and commitment therapy can be used to reduce psychological problems and promote psychological cohesion and distress tolerance among infertile women.