مقایسه اثربخشی معنویت درمانی و روان شناسی مثبت نگر بر خوش بینی در بیماران مبتلا به سرطان خون

مقدمه و هدف: سرطان خون یکی از انواع شایع سرطان است که به مجموعه بیماری‌هایی گفته می‌شود که سلول‌های نافرمان، جزء مجموعه دستگاه گردش خون بدن انسان هستند. هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی آموزش‌های معنویت‌درمانی و روان‌شناسی مثبت‌نگر بر خوش‌بینی در بیماران مبتلا به سرطان خون بود.روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه شاهد بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام افراد مبتلا به بیماری سرطان خون مراجعه‌کننده به بیمارستان ولیعصر شهر خرمشهر در سال 1398 به تعداد 98 نفر بودند که از بین آن‌ها، 45 بیمار (سه گروه 15 نفره) به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ خوش‌بینی شیر و کارور (1993) استفاده شد. گروه‌های آزمایش تحت آموزش معنویت‌درمانی (12 جلسه 90 دقیقه‌ای) و روان‌شناسی مثبت‌نگر (14 جلسه 90 دقیقه‌ای) قرار گرفتند؛ اما گروه شاهد هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تک‌متغیره تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو درمان معنویت‌درمانی و روان‌شناسی مثبت‌نگر بر افزایش خوش‌بینی در بیماران مبتلا به سرطان خون اثربخش بودند (0/001>p) و بین اثربخشی آموزش‌های معنویت‌درمانی و روان‌شناسی مثبت‌نگر بر افزایش خوش‌بینی در بیماران مبتلا به سرطان خون، تفاوت معنی‌داری به نفع آموزش معنویت‌درمانی وجود داشت (0/001>p) و این نتیجه تا مرحله پیگیری تدوام داشت.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش می‌توان از معنویت‌درمانی و روان‌شناسی مثبت‌نگر به‌منظور افزایش خوش‌بینی در بیماران مبتلا به سرطان خون بهره برد.

Comparison of the Effectiveness of Spiritual Therapy and Positive Psychology on Optimism in Patients with Leukemia

Introduction and purpose: Leukemia is one of the most common types of cancer, which is a set of diseases in which disobedient cells are part of the human body rsquo;s circulatory system. This study aimed to compare the effectiveness of spiritual therapy and positive psychology training on optimism in patients with leukemia.Methods: The present study was a quasiexperimental study with a pretest, posttest, and followup design, and a control group. The statistical population of the study included all patients with leukemia who were referred to Valiasr Hospital in Khorramshahr, Iran, in 1398, of whom 45 patients (three groups of 15) were selected by purposive sampling. Scheier and Carverchr('39')s optimism questionnaire (1993) was used for data collection. The experimental groups underwent individual spiritual therapy (12 sessions 90 minutes) and positive psychology training (14 sessions 90 minutes); however, the control group received no training. Data were analyzed using ANCOVA statistical method.Results: The results showed that both spiritual therapy and positive psychology training were effective to increase optimism in patients with leukemia (P<0.001). Moreover, the results revealed that there was a significant difference between the effectiveness of spiritual therapy and positive psychology training on the increase of optimism in patients with leukemia in favor of spiritual therapy (P<0.001) and this result was consistent in the followup period as well.Conclusion: Based on the obtained results, it can be concluded that spiritual therapy and positive psychology can be used to increase optimism in patients with leukemia.