بررسی شیوع پدیکلوزیس در استان مازندران از سال 1398-1391

مقدمه و هدف: وجود شپش روی بدن را پدیکلوزیس می گویند. آلودگی به شپش، یکی از شایع‌ترین آلودگی‌های انگلی است که دارای اهمیت بهداشتی قابل توجه‌ای است. انجام بررسی‌های اپیدمیولوژیک می‌تواند باعث تعیین وضع آلودگی و مشخص شدن ارتباط آن با عوامل محیطی شود. رطوبت کافی و تراکم جمعیتی بالا، محیط زیست مناسبی برای ازدیاد جمعیت شپش را در استان مازندران فراهم آورده است. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع پدیکلوزیس در استان مازندران از سال 1391 تا 1398 انجام گرفت.مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، داده‌های مرتبط با فراوانی ابتلا به پدیکلوزیس و جمعیت استان مازندران در فاصله زمانی سال 1391 تا 1398 از شبکه بهداشت استان مازندران جمع‌آوری شد. سپس نتایج اطلاعات جمع‌آوری شده به تفکیک متغیر‌های جنسیت، سن و محل سکونت با استفاده از آزمون آماری رگرسیون پواسون مورد آنالیز قرار گرفت. یافته‌ها: بررسی سابقه افراد مراجعه کننده به شبکه بهداشت استان مازندران از سال 1391-1398، فراوانی پدیکلوزیس را 243487 مورد نشان داد. بیشترین میزان آلودگی در سال 1394 (1/61 درصد) دیده شد. پدیکلوزیس در جنس مونث 5/6 برابر جنس مذکر (0/05> p) و در بین ساکنین مناطق روستایی 2/1 برابر مناطق شهری بود (0/05> p). بیشترین میزان آلودگی مربوط به گروه سنی 126 سال بود. نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد که سن، جنس و محل سکونت از متغییرهای حائز اهمیت در شیوع پدیکلوزیس می‌باشند در نتیجه پیشنهاد می‌شود که بیشترین تمرکز برای کنترل و پیشگیری پدیکلوزیس به این متغییرها معطوف شود.

Prevalence of pediculosis in Mazandaran province from 2012-2020

Introduction and purpose: Infestation with body lice results in a condition called pediculosis. Lice infestation is one of the most common parasiticinfections having a considerable hygienic importance. Epidemiological studies can determine the status of infestation and its relationship with environmental factors. Adequate humidity and high population density have provided a suitable environment for the increase of lice population in Mazandaran Province, Iran. Therefore, the present study aimed to investigate the prevalence of pediculosisin Mazandaran Province, Iran, from 2012 to 2020. Methods: This descriptiveanalytical study investigated the information regarding the frequency of pediculosis and the population of MazandaranProvince, Iran, collected from the health network of Mazandaran Province, Iran, from 2012 to 2020. Subsequently, the data were analyzed separately considering gender, age, and location using Poisson regression test.Results: According to the results, there were 243,487 cases of pediculosis from 2012 to 2020 in Mazandaran Province, Iran. The highest level of infection was observed in 2015 (1.61%). Moreover, Pediculosis was 5.6 times more common in females than males (P<0.05) and 2.1 times more common in rural areas, compared to urban areas (P<0.05). It is worth mentioning that the highest rate of infection was related to the 612year age group.Conclusion: The results show that age, gender, and residential areas are major variables associated with pediculosis. Therefore, it is highly suggestedto concentrate on these important variables for the prevention and control of pediculosis.