زمین شناسی و ژنز کانسار سلستیت بابامحمد در مرز سازندهای گچساران و میشان، استان کهکیلویه و بویراحمد

کانسار سلستیت بابا‌محمد در جنوب غرب ایران و فاصله 18 کیلومتری جنوب شهرستان گچساران واقع شده است. در این محدوده افق معدنی حاوی سلستیت‌ در مرز سازندهای گچساران و میشان قرار دارد. زایش بخش اعظم سلستیت، با توجه به شکل و چگونگی قرارگیری آن، در توالی تبخیری، بطور عمده دیاژنتیک ارزیابی شده و بخش کمی از آن، احتمالاً در اثر اشباع محلول استرانسیوم در محیط تبخیری و به صورت همزمان با رسوبگذاری تشکیل شده است .با توجه به فراوانی ژیپس در محیط تبخیری و در نتیجه فراوانی یون سولفات در آب و نیز پایین بودن انحلال‌پذیری سولفات استرانسیوم در مقایسه با سولفات کلسیم، حضور یون‌های استرانسیوم در محیط، موجب تشکیل سولفات استرانسیوم (سلستیت) شده است. منشاء استرانسیوم از آب دریا و یا شوراب‌های منشاء گرفته از آب دریاست؛ به این صورت که در ابتدا سیال کانی‌ساز احتمالاً توسط تبخیر آب دریا در یک جایگاه سبخا ایجاد شده و همانطور که این شوراب‌ها وارد رسوبات زیرین می‌شوند، مقادیر قابل توجهی از استرانسیوم را از رسوبات میزبان می‌شویند. هنگامی که این سیالات غنی از استرانسیوم داخل لایه‌های رویی شامل مواد کربناته و ژیپس تخلیه شود، ته‌نشینی سلستیت توسط جانشینی کانی‌های موجود همچنین توسط اختلاط سیال کانی‌ساز با شوراب‌های غنی از سولفات که در داخل لایه‌ها محبوس شده، اتفاق افتاده است. وجود بلورهای سلستیت با شکل کامل بلوری انیدریت و ژیپس، جانشینی این کانی‌ها توسط سلستیت را نشان می‌دهد. بر اساس مشاهدات صحرایی، ویژگی‌های زمین‌شناسی، کانی‌سازی، مطالعات ژئوشیمیایی و آنالیز رخساره‌های رسوبی، کانسار سلستیت بابامحمد یک کانسار رسوبی دیاژنتیکی است.