پترولوژی و ژیوشیمی گابروهای افیولیت ملانژ بافت، جنوب غرب کرمان

افیولیت - ملانژ بافت، بخشی از کمربند افیولیت - ملانژ ایران مرکزی است که از شمال با مجموعه ماگمایی ارومیه دختر و از جنوب به زون دگرگونی سنندج - سیرجان همجوار است. این مجموعه افیولیتی در زمان کرتاسه پسین و در نتیجه بسته شدن حوضه اقیانوسی نایین - بافت جایگزاری شده است. گابروها به عنوان یکی از سازنده‌های اصلی این مجموعه، به صورت توده‌های نفوذی بزرگی رخ می‌دهند و ساخت ایزوتروپ تا ندرتا لایه ای و بافت هیپ‌ایدیومورفیک گرانولار تا پگماتیتی نشان می‌دهند. ضریب رنگینی آن ها از ملانوکراتیک تا به میزان کمتر مزوکراتیک و لوکوکراتیک تغییر می‌کند. مطالعات ژیوشیمیایی مبین آن است که گابروها تولییتی تا کالکوآلکالن، با طبیعت فقیر از تیتانیوم و شبیه به مورب عادی هستند. الگوی عناصر نادر خاکی نرمالیز شده نسبت به کندریت گابروها روندی تقریبا مسطح همراه با غنی‌شدگی اندک عناصر lree در قیاس با hree را نشان می‌دهد که حاکی از منشا مشابه این سنگ ها می‌باشد. به نظر می‌رسد که این گابروها از یک منبع گوشته ای دیرگداز تهی شده در یک زون فرورانش تشکیل شده باشند.