تاثیر گسل های عرضی در هـندسه، پایانه‌ها و فعالیت گـسل طالقان براساس شواهـد ریخت‌زمین ساختی و مغناطیس هوایی

با تلفیق داده‌های زمین‌شناسی، زمین ریخت‌شناسی، مغناطیس هوایی و دورسنجی، گسترش و ماهیت پایانه‌های گسل طالقان در جنوب البرز مرکزی مورد بررسی قرار گرفته است. گسل طالقان توسط سه گسل پی‌سنگی عرضی قطع می‌شود که از نظر سن و ماهیت با یکدیگر متفاوت هستند. شواهد زمین‌شناسی در طول دره کرج نشان می‌دهد که گسلش پی‌سنگی با روند شمال – جنوب در امتداد این دره بر رسوب گذاری در فرادیواره گسل طالقان طی ایوسن تاثیر گذاشته است. پایانه غربی گسل طالقان در زیر نهشته‌های کواترنری مخروط افکنه که شواهدی از دگرریختی کواترنری نشان می‌دهند، مدفون است. چندین خطواره در این نهشته‌ها به نقشه درآمده‌اند که یک ساختار دم اسبی را برای پایانه غربی گسل طالقان پیشنهاد می‌کنند. محاسبه اندیس‌های زمین-ریخت‌شناسی در این منطقه (af, vf, hi, smf) فعالیت زمین ساختی بالایی (iat: class 3) را نشان می‌دهد. پایانه شرقی گسل طالقان با یک گسل تراگذر حاشیه کافت متصل می‌شود. قطعه غربی گسل طالقان از دره کرج به سمت غرب فعال بوده و پتانسیل خطر لرزه‌ای بالایی را برای شهرهای تهران، کرج، هشتگرد و طالقان ایجاد کرده است.