بررسی بلوغ حرارتی سازند کژدمی با استفاده از پارامترهای ژیوشیمیایی مولکولی در میدان نفتی یادآوران

تعیین بلوغ حرارتی یک واحد سنگ منشا یکی از مراحل اصلی ارزیابی ژیوشیمیایی سنگ‌های منشا است که دارای اهمیت بالایی بوده و به روش‌های گوناگون قابل اندازه‌گیری می‌باشد. مطالعه حاضر، مثالی از به کارگیری همزمان پارامترهای بلوغ به دست آمده از آنالیزهای پیرولیز راک‌ـ‌ایول، کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی- طیف سنجی جرمی برای تعیین بلوغ حرارتی سازند کژدمی در میدان نفتی یادآوران است. در این مطالعه، تعداد 17 نمونه خرده حفاری سـازند کژدمی به طور سیستماتیک جمع آوری گردید. پس از پیرولیز نمونه ها با استفاده از دستگاه راک‌ـ‌ایول 6، 2 نمونه (kuk-535 و hos-420) برای انجام آنالیز تکمیلی انتخاب شدند. نتایج به دست آمده از پیرولیز نمونه‌ها نشان می‌دهند که مقادیر tmax دارای محدوده تغییرات از 421 تا 436 درجه سانتی گراد می باشند. مقدار tmax میانگین به دست آمده برابر با 428 درجه سانتی گراد است که نشان می‌دهد نمونه‌های مورد مطالعه در ابتدای پنجره نفتی قرار دارند. استفاده از پارامترهای بلوغ حرارتی به دست آمده از آنالیز کروماتوگرافی گازی (نسبت‌های cpi و pr/ph) و هم چنین نسبت های بیومارکری (نسبت‌های20s/(20s+20r) و نسبت‌های bb/(bb+??) برای استران ها و نسبت‌های ts/tm و moretaen/hopane برای ترپان ها) نشان می‌دهد که سازند کژدمی در مقطع مورد مطالعه از لحاظ بلوغ حرارتی در محدوده پنجره نفتی قرار می‌گیرد. نسبت‌های بیومارکری به دست آمده از ترکیبات آروماتیکی نیز نشان می‌دهند که نمونه‌های مورد مطالعه در مراحل آغازین پنجره نفتی قرار گرفته‌اند. در پایان می‌توان نتیجه گرفت که سازند کژدمی در میدان یادآوران به بلوغ حرارتی نسبتاً کمی برای تولید هیدروکربن رسیده است. نتیجه گیری ما علاوه بر اینکه سهم سازندهای جوان تر (سازندهای پابده و گورپی) را در تجمع هیدروکربن های موجود در مخازن کشف شده مستثنی می کند (نفت اقتصادی تولید نکرده-اند)؛ سازندهای قدیمی تر(سازندهای سرگلو و گرو) را نیز به عنوان سنگ های منشا احتمالی در این میدان پیشنهاد می دهد.