پروتولیت سنگ های دگرگونی منطقه جنوب تویسرکان

منطقه مورد مطالعه بخشی از نوار دگرگونی سنندج- سیرجان است و متشکل از سنگ های دگرگونی ناحیه‌ای و مجاورتی است. تزریق توده باتولیتی الوند و توده نفوذی جنوب غرب ملایر (جنوب تویسرکان)، در سنگ میزبان رسی باعث شکل گیری سنگ های دگرگونی مجاورتی در منطقه شده است. توالی دگرگونی از سنگ های اسلیت، فیلیت، شیست، شیست لکه ای، هورنفلس کردیریت دار، متاولکانیک، مرمر و متاکالک- سیلیکات تشکیل شده است. سنگ های پلیتی فراوان ترین نوع سنگ ها هستند. زون های دگرگونی ناحیه ای شامل زون های کلریت، کلریتویید- کلریت، بیوتیت و گارنت و زون های دگرگونی مجاورتی شامل کردیریت، کردیریت- آندالوزیت و کردیریت- پتاسیم فلدسپار± فیبرولیت می باشد. در حقیقت، شواهد حاکی از آن است که متغاقب دگرگونی ناحیه ای، این منطقه تحت تاثیر توده های نفوذی قرار گرفته و دگرگونی مجاورتی به وقوع پیوسته است. این زون ها افزایش درجه دگرگونی به سمت توده های نفوذی را نشان می دهند. شواهد صحرایی، میکروسکوپی و ژیوشیمیایی نشان دهنده این مطلب است که پروتولیت سنگ های دگرگونی منطقه مورد مطالعه شامل شیل ها و سیلتستون ها با میان لایه هایی از ماسه سنگ ها، سنگ های ولکانیکی بازیک- حدواسط و سنگ های آهکی می باشند.