تاثیرات پارگی طولی مینیسک بر بیومکانیک زانو در زمان سالم بودن یا پاره بودن لیگامان صلیبی متقاطع( تحلیل‌های اجزای محدود)

زمینه: توصیف رفتار مکانیکی مینیسک به علت نقش قابل توجه آن در تحمل بار مفصل زانو اهمیت زیادی دارد. تحقیقات نشان داده اند تنش های فشاری وارد بر مینیسک ها عامل اساسی در آسیب های مخرب مفصلی از جمله استئوآرتریت می باشد. همچنین پارگی لیگامان صلیبی متقاطع قدامی می تواند تاثیر عمیق بر مینیسک داشته باشد. از نظر کلینیکی، آسیب مینیسک در بیماران با لیگامان صلیبی پاره شده متداول می باشد .هدف: هدف اصلی این پژوهش تعیین دیاگرام توزیع تنش مینیسکهای داخلی و خارجی و ارزیابی مقایسه تنش مینسک سالم و پارگی مینسک به همراه ثبات لیگامان صلیبی متقاطع و عدم ثبات این لیگامان می باشد.مواد و روش ها: مدل اجزای محدود 3 بعدی بیومکانیکی مفصل زانو به کمک عکس های سی تی اسکن ساخته شد. ساختار استخوانی مفصل سالم در نرم افزار میمیکس طراحی شدند. مدل بدست آمده برای تجزیه و تحلیل به نرم افزار آباکوس وارد شده است.نتیجه گیری: ماکزیمم تنش برشی روی صفحه منیسک داخلیmpa 1.73و روی صفحه منیسک خارجیmpa 1.48 می باشد. در نتیجه مقدار تنش در مینیسک داخلی بیشتر از مینیسک خارجی است. از این رو منیسک داخلی بیشتر دچار آسیب خواهد شد . در پارگی با ثبات لیگامان صلیبی ماکزیمم تنش برشی روی صفحه منیسک داخلیmpa 8.33و در پارگی با عدم ثبات لیگامان صلیبی ماکزیمم تنش برشی روی صفحه منیسک داخلیmpa 9.65 می باشد.بحث: نتایج مطالعات بیومکانیکی نشان داد که پارگی مینیسک و لیگامان صلیبی متقاطع قدامی نقش مهمی در ثبات مینیسک ها دارد. که با پارگی مینیسک و لیگامان دیاگرام توزیع تنش و مقدار تنش در مینیسک ها افزایش می یابد که می توان دریافت وابستگی متقابل مینیسک و لیگامان های اطراف برای عملکرد نرمال مفصل می باشد.