بررسی نتایج درمانی جراحی ناهنجاری اشپرینگل با روش ((استئوتومی عمودی اصلاحی کتف))

پیش زمینه: ناهنجاری اشپرینگل شایع ترین ناهنجاری مادرزادی شانه می باشد. روش های درمان جراحی گوناگون در درمان این ناهنجاری بیان شده است اما هیچکدام از آنها به عنوان روش کامل مورد قبول همه مولفین نمی باشد. این مطالعه به منظور تعیین نتایج بالینی و پرتونگاری درمان جراحی ناهنجاری اشپرینگل با روش (استئوتومی عمودی اصلاحی کتف) طی سال های 1382-1366 در بیمارستان شفاحیائیان انجام گرفته است.مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی انجام شد. تمامی بیمارانی که با روش فوق تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند و حداقل 6 ماه پیگیری داشتند وارد مطالعه شدند که تعداد 23 بیمار (19 دختر و 4 پسر) با میانگین سنی هنگام عمل جراحی 5/7 (13-2) و میانگین زمان پیگیری 30 ماه (حداقل 6 ماه و حداکثر 16 سال) بودند. اطلاعات با بررسی پرونده ، پرتونگاری و معاینه بیماران بدست آمد. نتایج بالینی بر اساس دامنه حرکات و شدت ظاهری ناهنجاری ونتایج پرتونگاری بر اساس دو زاویه کتفی فوقانی (ssa) و کتفی تحتانی (isa) مشخص شدند.یافته ها: نتایج نشان داد در 15 مورد (65%) ابتلا در سمت راست، 6 مورد(27%) ابتلا در سمت چپ و 2 مورد (8%) ابتلا دوطرفه بود. محدودیت حرکتی در بیمارانی که زائده استخوانی omovertebra داشتند شدیدتر و اصلاح ابداکسیون در این گروه بیشتر بود. اصلاح چرخش کتف در موارد شدید با برداشت قطعه گوه از استخوان اصلی خارجی گره گشا می باشد. تمام 23 مورد جوش خوردند و زاویه ssa و isa به ترتیب 82/15 و 69/20 درجه بهبودی یافتند وحرکت خم کردن شانه و آبداکشن شانه و به ترتیب 13/30 و 66/35 درجه بهبودی پیدا کردند.نتیجه: به علت برش کوتاه و دستکاری ناچیز بافت نرم خونریزی کم، عوارض جراحی کمتر و رضایت بیماران از شکل ظاهری بیشتر می باشد. اصلاح چرخش کتف در کم کردن محدودیت حرکتی شایان توجه است.