تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی شدید و متوسطبر متغیرهای منتخب بیومکانیکی استخوان ران در رت‌های سالمند نژاد ویستار

هدف: فعالیت بدنی از طریق کشش‌های ناشی از انقباضات عضلانی، بار مکانیکی را بر استخوان اعمال کرده و با تحریک استخوان، متغیّرهای ساختاری مانند: قدرت و تراکم استخوان را افزایش می‌دهد. این پژوهش به منظور بررسی مقایسه شدت های مختلف تمرین استقامتی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی استخوان ران در رت های سالمند نژاد ویستار اجرا شد.روش ها: در این پژوهش تجربی، 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار مسن (23 ماه) با میانگین وزنی 441.75 گرم به صورت تصادفی بر اساس وزن اولیه در دو گروه تمرینی و یک گروه کنترل شامل گروه تمرین استقامتی با شدت متوسط (n=8)، تمرین استقامتی با شدت بالا (n=8) و گروه کنترل (n=8) قرار گرفتند. تمرین استقامتی با شدت متوسط با70%-60% و شدید 110%-80% سرعت بیشینه، پنج روز در هفته به مدت هشت هفته بود، که مدت و مسافت (حجم تمرین) هر جلسه فعالیت در هر دو گروه برابر اما شدت تمرین متفاوت بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی حیوانات برای انجام جراحی و استخراج بافت استخوانی فمور بی هوش و سپس تشریح شدند. از آزمون فشار مکانیکی خمش سه نقطه ای برای تعیین تغییرات بر مدولاسیون، حداکثر مقاومت و انرژی شکست و نیروی استخوان ران رت های نر استفاده شد. تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با سطح 05/ 0≥p < /span> انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که این نوع تمرینات تاثیری بر مدولاسیون (0.198=p)، قدرت استخوان (0.24=p)، انرژی شکست (0.204=p)،تغییرشکل تا نقطه ی حداکثر استحکام (0.89=p) و نیروی استخوان ران (0.31=p) موش صحرایی نر نداشت و بین گروه ها تفاوت معنی داری در این فاکتورها وجود نداشت.)بهتر است چند یافته مهم را با ذکر p  دقیق valueگزارش کنید.)نتیجه گیری: به نظر می رسد تغییرات بیومکانیکی استخوان پس از انجام چنین تمریناتی نیاز به دوره های طولانی تر تمرین ورزشی دارد که باید در تحقیقات آینده مورد بررسی قرار بگیرد.

The Effect of Eight Weeks of Moderate and High Intensity Endurance Training On Biomechanical Properties of Femur in Old Male Wistar Rats

Background: Physical activity reduces the risk of bone fractures by decelerating the bone loss and enhancing muscle strength. Such activities promote the bone strength and bone density through bone stimulation. The present study aimed to compare the effect of endurance training with varying intensities on the selected biomechanical properties of femurs in old male Wistar rats.Methods: 24 male Wistar rats (23 months old) with an average weight of 441.75 grams were randomly divided into 2 experimental and one control grpups: Moderate intensity continuous training (MICT, n = 8), high intensity Interval training (HIIT, n = 8), and control group (CG, n = 8). Moderate and high intensity endurance training sessions were held five days a week with 6070% and   80110% of the maximum speed) and high (maximum speed) for eight weeks, respectively. In the MICT and HIET groups, the duration and distance (volume of training) were the same and only the intensity of training differed. Fortyeight hours after the last training session, the rats underwent surgery and their femur removed. Three–point bending flexural test was used to determine the effects of training on modulation, maximum endurance, fracture energy, and femur strength in the rats. The statistical analysis was performed using oneway ANOVA test at P <0.05.Results: The study results indicated that eight weeks of endurance training with varying intensities had no significant effect on modulation (p < /em>=0.198), bone strength (p < /em>=0.24), fracture energy (p < /em>=0.204), deformationtomaximum strength (p < /em>=0.89), and femur strength (p < /em>=0.31), and that no significant difference was observed among the three groups.Conclusion: The biomechanical changes of the bone by such exercises require longer periods of training, which could be examined in future studies.