تاثیر هورمون پاراتیروئید بر تاخیر در جوش‌خوردگی یا عدم‌جوش‌خوردگی در شکستگی دیافیز استخوان تیبیا/فیبولا

مقدمه: تاثیر استفاده از هورمون پاراتیروئید در درمان عوارض شکستگی، در مطالعات محدودی ارزیابی شده است. پس، هدف از این مطالعه، ارزیابی تاثیر هورمون پاراتیروئید بر جوش‌خوردگی شکستگی‌های دیافیز استخوان تیبیا/فیبولا مبتلا به تاخیر در جوش‌خوردن یا جوش‌نخوردن بوده است.مواد و روش‌ها: این ارزیابی، مطالعه‌ای بیمارستانی بود که روی بیماران مبتلا به شکستگی با تاخیر یا عدم‌جوش‌خوردگی استخوان تیبیا یا فیبولا انجام شده است. در بیمارستان شهید کامیاب، بیماران با معیارهای ورود به مطالعه پس از پر کردن رضایت آگاهانه وارد مطالعه شدند. آزمایش‌هایcbc ،esr ،ca ،p ،mg ،alkp ،cr ،bun  انجام شد و پس از آن برای گروه موردمطالعه ویتامین d و کلسیم خوراکی همراه با هورمون پاراتیروئید برای 3 ماه تجویز شد. در گروه کنترل فقط از ویتامین d و کلسیم خوراکی استفاده شد. بیمارانی که دارای فاکتورهای خطر خاص مانند استفاده از دیگوکسین یا نارسایی کلیه بودند از مطالعه خارج شدند و بیماران با دو معیار کلینیکی و رادیوگرافیک به‌صورت ماهانه موردارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین و انحراف سن در گروه مورد 16.9±37.7 سال و در گروه شاهد 13.8±39.1 سال بوده است (p=0.73). از نظر جنسیت در دو گروه، 24 نفر مذکر و 6 نفر مونث بوده‌اند (p=1.0). تفاوت معنادار آماری در نوع شکستگی، شکل شکستگی و نوع فیکساسیون در گرافی‌های نهایی بین دو گروه مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: در ارزیابی اخیر مشاهده شد که در 3 ماه تجویز هورمون پاراتیروئید، هیچ تاثیر مثبتی از این هورمون در بهبود شکستگی حتی از نظر کلینیکی و رادیوگرافی وجود ندارد.

Efficacy of Parathyroid Hormone on Diaphysis Delayed-:union: and Non-:union: Fractures of Tibia/Fibula in shahid kamyab hospital in 97-98

Introduction The use of parathyroid hormone in the management of fracture disorders is poorly documented. Aim of study was evaluation of parathyroid hormone efficacy on :union: of tibia/fibula diaphysis fractures. Materials and methods: It was a hospitalbased study who conducted on patient with non:union: or delayed:union: fracture of tibia/fibula. At Shahid Kamyab hospital, patients with inclusion criteria, entered the study after completing the conscious consent form in both case and control groups. CBC, ESR, Ca, P, Mg, ALKP, Cr, BUN tests were performed as baseline, then in the case group prescribe oral DCalcium and monthly injection of parathyroid hormone for 3 months at a daily dose of 8 units and in the control group, prescribe oral DCalcium and the expected treatment method, and those who had a specific risk factor such as digoxin tablets or kidney failure were excluded from the study. After entering the study and receiving the hormone once the month, patients evaluate with radiographic parameter.  Results: Of evaluated cases, mean and standard deviation of age in the intervention group was 16.9 ± 37.7 years and in the control group was 13.8 ± 39.1 years (P = 0.73). In terms of gender in the two groups, 24 cases were male and 6 cases were female (P = 1.0). In addition in clinical findings, fracture type (P = 1.0), fracture shape (P = 0.18), fixation method (P = 0.26), radiographical result (P = 0.06) did not have a statistically significant difference between the two groups. Conclusion: We not find any positive effect of this hormon on fracture status, as clinical or para clinical evaluation.