تاثیر تمرین استقامتی و عصاره هیدروالکلی چای سیاه بر توده استخوانی موش های صحرایی نر

پیش زمینه: مصرف چای و بار ورزشی ممکن است اثرات مطلوبی بر خطر ابتلا به پوکی استخوان داشته باشند. با این حال، اثرات چای به همراه تمرین ورزشی بر تراکم استخوان مشخص نیست. هدف مطالعه حاضر، روشن شدن تاثیر درمان ترکیبی عصاره چای و تمرین روی تردمیل بر تراکم مواد معدنی استخوان در موش های میانسال بود. مواد و روش ها: 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (14 هفته ای) در چهار گروه کنترل، شم، تمرین ورزشی و چای به همراه تمرین به طور تصادفی قرار داده شدند. موش ها در گروه های تمرینی در یک برنامه ورزشی دویدن روی تردمیل (1 ساعت در روز، 5 بار در هفته به مدت 8 هفته) شرکت داده شدند. عصاره چای به میزان 0.3 میلی گرم/کیلوگرم به صورت داخل صفاقی تزریق شد. ترکیب بدنی و تراکم استخوان در کل بدن از طریق دستگاه جذب سنجی دو گانه انرژی اشعه ایکس در ابتدا و پس از مداخله ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون های آنالیز واریانس یک راهه و تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: دویدن روی تردمیل در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی دار موجب افزایش تراکم استخوان در ران موش ها شد (0.04=p). از طرفی، مشاهده شد ورزش به همراه مصرف چای موجب افزایش تراکم استخوان در کل بدن (0.01=p) و ران (0.03=p) موش های میانسال می شود. نتیجه گیری: چای باعث افزایش پاسخ استخوان به بار مکانیکی می شود و یک اثر هم افزایی در مدل موش مشاهده شد.