‌نتایج جراحی باز در شکستگی های قوزک پا

پیش زمینه: شکستگی مچ پا حدود 10% کل شکستگی های اندام تحتانی را شامل می شود که با توجه به اهمیت این مفصل در راه رفتن و تحمل وزن نتایج درمانی شکستگی های این مفصل از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی نتایج درمان شکستگی های مچ پا با روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع عرضی بود. 169 بیمار با شکستگی های مچ پا که تحت درمان جراحی با روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی بودند نمونه آماری پژوهش را تشکیل دادند. بیماران توسط سیستم امتیاز دهی کلینیکی مچ پا و هیندفوت مورد ارزیابی و امتیازدهی قرار گرفتند. و براساس تقسیم بندی وبر به سه گروه a وb وc تقسیم شدند.یافته ها: از 169 نمونه 53 نفر زن و 116 نفر مرد بود. شایع ترین نوع شکستگی بای مالئول بود و اکثر بیماران از اختلال در عملکرد روزانه و درد رنج می بردند. همچنین الگوی راه رفتن آنان دچار تغییر شده بود. و براساس تقسیم بندی دنیس وبر بیشترین میزان شکستگی در تیپ b بود (45%). میانگین امتیاز کلینیکی مچ پا و هیندفوت 51 ( 49-53 ci 95%) بود و میانگین نمرۀ گروه b 47 بود که نسبت به گروه a و c کمتر است.نتیجه گیری: باتوجه به نتایج بدست آمده و مطالعات موجود هنوز نتایج درمان جراحی شکستگی های قوزک پا بصورت مطلوب نبوده (بخصوص در تیپ b دنیس وبر) و نیاز به بررسی های بیشتر و یافتن روش های مداخله ای مناسب تر در جهت بدست آوردن نتایج مطلوب بود.