طراحی و سنتز ونکومایسین لیپوزومال و بررسی اثرات ضدباکتریایی آن بر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‎سیلین (mrsa)

مقدمه: لیپوزوم‌ها به‌عنوان نانوحامل، سیستم پیشرفته‎ای را در حمل مولکول‎های زیستی مثل ادجوانت واکسن‎ها و داروهای ضدسرطانی، مواد ضدقارچی و مواد ضددرد ایجاد کرده‌اند. در این تحقیق ونکومایسین لیپوزومال تهیه و اثر ضدمیکروبی آن بر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی‏سیلین بررسی شد که یکی از عفونت‏های مهم بیمارستانی محسوب می‎شود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش لیپوزوم‎ها با استفاده از روش آب‎افزایی و آب‎گرفتگی تهیه شدند. مورفولوژی سطحی آن‏ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی sem، سایز توسط dls، پتانسیل زتا، پایداری لیپوزوم‌ها و میزان بارگیری دارو اندازه‌گیری شد. اثرات ضدمیکروبی به روش دیسک دیفیوژن و mic به روش میکرودایلوشن انجام و نتایج با فرم اصلی دارو مقایسه شد. یافته‌ها: ونکومایسین لیپوزومال در سنتزهای متعددی با نسبت dspc:dcp;cholestrol انجام شد که نسبت 7:2:1 بهترین نتیجه را نشان داد که سایز آن با دستگاه dls 154 نانومتر و در sem 100 نانومتر و با پراکندگی یکسان و یکنواخت گزارش شد. میزان بارگیری دارو 61.6 درصد و پایداری لیپوزوم‌ها 30 روز بوده است. میانگین قطر هاله‏های عدم رشد در نمونه‌ها 19.44 میلی‌متر در فرم آزاد و 22.7 میلی‌متر در فرم لیپوزومال بوده است. میزان mic برای فرم آزاد 2.1 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر و برای فرم لیپوزومال 27.4 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بوده است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد فرم لیپوزومال ونکومایسین تا 30 روز پایداری داشته و اثرات ضدمیکروبی آن نتایج مناسب‌تری را نسبت به فرم آزاد ونکومایسین در برابر mrsa‌های جداسازی‌شده از بیمارستان نشان داده است.

Design and Synthesis of Liposomal Vancomycin and Evaluation of its Antibacterial Effects on MethicillinResistant Staphylococcus aureus

Introduction: Liposomes, as nanocarriers, have developed advanced systems for transporting biological molecules, such as vaccine adjuvants, anticancer drugs, antifungals, and painkillers. In this study, liposomal vancomycin was prepared and its antimicrobial effect on methicillinresistant Staphylococcus aureus (MRSA), as one of the most important nosocomial infections, was investigated. Materials and Methods: Liposomes were prepared using hydration and dehydration methods. Their surface morphology was measured using a scanning electron microscope (SEM), medium size of DLS (Dynamic Light Scattering), zeta potential, liposome stability, and drug loading rate. Antimicrobial effects and minimum inhibitory concentration (MIC) were performed using disc diffusion and microdilution methods, respectively, and the results were compared with the original form of the drug. Results: Liposomal vancomycin was performed in several syntheses with DSPC:DCP: Cholesterol ratio, which showed the best result with a ratio of 7:2:1. Its size was reported with 154 nm in DLS and 100 nm in SEM. The drug loading rate was 61.6% and liposome stability was 30 days. The mean diameter of nongrowth halos in the samples was 19.44 mm in free form and 22.7 mm in liposomal form. The MIC of free form was 1.2 mg/ml and liposomal form was 4.27 mg/ml. Conclusion: The results indicated that the liposomal vancomycin form was stable for up to 30 days and its antimicrobial effects showed better results than the free vancomycin form against the MRSAs isolated from the hospital.