بررسی تاثیر معنادرمانی به شیوه گروهی بر میزان اضطراب و پذیرش بیماری در بیماران نابینا و کم‌بینا

مقدمه: معنادرمانی به اشخاص اجازه می‏دهد رویدادها را تفسیر کنند و درباره نحوه زندگی و خواسته‏ های خود در زندگی، برای خویش ارزش‏هایی تدارک ببینند. بیماران کم‌بینا و نابینا در پذیرش بیماری خود و کنارآمدن با زندگی در اجتماع مشکل دارند. این مسئله می‏تواند به بروز اضطراب در آن‌ها منجر شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر معنادرمانی به شیوه گروهی بر میزان اضطراب و پذیرش بیماری در بیماران نابینا و کم‌بینا انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با استفاده از طرح پیش‌آزمونپس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد نابینا و کم‌بینا مراجعه‏کننده به مرکز نابینایان ثامن‌الائمه مشهد در نیمه اول سال 1398 بود. از بین این افراد، 40 نفر که ملاک‏های ورود به پژوهش را داشتند به‌صورت در دسترس و غیرتصادفی در دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. افراد گروه مداخله به مدت 10 جلسه تحت آموزش معنادرمانی به شیوه گروهی قرار گرفتند. آزمودنی‏های هر دو گروه پرسش‌نامه پذیرش و عمل بوند و همکاران (2011) وپرسش‌نامه اضطراب بک و استیر (1990) را در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل کردند. برای تحلیل داده‏ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکوا) با نرم‌افزار spss نسخه 16 استفاده شد. یافته‌ها: یافته‏های این پژوهش نشان داد معنادرمانی گروهی پس از 10 جلسه، اثر معنی‏داری بر کاهش اضطراب (p<0.001) و افزایش پذیرش بیماری (p<0.001) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل در مرحله پس‌آزمون داشته است. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‏ های حاصل از پژوهش حاضر، معنادرمانی گروهی می‏تواند مداخله اثرگذار مفیدی برای کاهش اضطراب و افزایش پذیرش بیماری در افراد نابینا و کم‌بینا باشد. به همین دلیل توصیه می‏شود مشاوران و روان‌شناسان درمانگر، آموزش‏های لازم را برای به‌کارگیری این روش درمانی کسب کنند.

Efficacy of Groupbased Logotherapy on the Level of Anxiety and Acceptance of Disease in Blind and Visually Impaired Patients

Introduction: Logotherapy allows people to interpret events and develop values for themselves about how they live and what they want in life. Blind and visually impaired patients have difficulty accepting their illness and coping with life in the community. This can lead to anxiety. The present study aimed to determine the effect of groupbased logotherapy on the level of anxiety and acceptance of disease in blind and visually impaired patients. Materials and Methods: This quasiexperimental research was conducted based on a pretestposttest design with a control group. The statistical population of this study included blind and visually impaired people who referred to the SamenalAeme Center for blind people in Mashhad during the first half of 2019. In total, 40 subjects who met the inclusion criteria were nonrandomly assigned to the intervention (n=20) and control (n=20) groups. The intervention group received groupbased logotherapy for 10 sessions. Subjects in both groups completed the Acceptance and Action Questionnaire developed by Bond et al. (2011) and Beck Anxiety Inventory (1990) in both pretest and posttest stages. The collected data were analyzed in SPSS software (version 16) using multivariate covariance analysis (MANCOVA). Results: According to the findings, 10 sessions of groupbased logotherapy had a significant effect on reducing anxiety (p < 0.001) and increasing acceptance of the disease (p < 0.001) in the intervention group, compared to the control group in the posttest stage. Conclusion: Based on the results, it can be concluded that groupbased logotherapy leads to the reduction of anxiety and an increase of acceptance of the disease in blind and visually impaired individuals. For this reason, it is recommended that therapeutic counselors and psychologists, receive the necessary training to administrate this therapy.