تشریح اندام فوقانی از دیدگاه پزشکی ایرانی و مقایسه تطبیقی با یافته های آناتومی طب رایج

مقدمه: 25 درصد از مراجعه‌کنندگان به بخش اورژانس را بیماران با صدمات اسکلتی عضلانی تشکیل می‌دهند. پزشک باید به آناتومی طبیعی و آسیب‌های اندام آشنایی و اشراف کامل داشته باشد تا بتواند درمان مناسبی را برای آن در نظر بگیرد. کتب طب سنتی به‌عنوان منابع غنی در پزشکی شناخته می‌شوند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف مرور استخوان و عضلات اندام فوقانی از منظر پزشکی ایرانی و مقایسه تطبیقی آن با یافته‌های آناتومی طب رایج انجام شد.   مواد و روش‌ها: در مطالعه توصیفی تطبیقی حاضر از متون معتبری چون هدایه المتعلمین، تشریح تفرشی، تشریح منصوری، قانون و ذخیره خوارزمشاهی استفاده گردید و برای متون طب رایج از کتاب آناتومی gary، snell’s و moore بهره گرفته شد. سپس مقایسه تطبیقی مطالب صورت گرفت و اشتراکات و افتراقات مطالب تشریحی بررسی گردید. یافته‌ها: استخوان‌های اندام فوقانی در متون طب سنتی با عناوین آخرک (ترقوه)، سمسانیه (کتف)، عضد (بازو)، زند اسفل (زند زیرین)، زند اعلی (زند زبرین)، رسغ (مچ)، عظام مشت (استخوان‌های کف دست) و بندهای انگشتان ذکر شده‌اند. عضلات اندام فوقانی نیز شامل: عضلات حرکات خاصه کتف (عضلات اسکاپولار)، عضلات خاصه حرکات بازو (عضلات ناحیه بازو)، عضلات ذراع (عضلات ساعد) و عضلات دست می‌باشند. نتیجه‌گیری: نتایج مقایسه تطبیقی توصیفات آناتومیک در متون طب سنتی و طب رایج نشان‌دهنده دید دقیق و ظریف حکما و طبیبان طب سنتی بوده و بر لزوم استفاده بیشتر از اطلاعات موجود در متون طب سنتی توسط پزشکان در زمینه درمان بیماری‌ها تاکید می‌کنند.

Bones and muscles of the Upper limb from the Point of View of Iranian Medicine and Its Comparative Analysis with the Anatomical Findings of Modern Medicine

Introduction: Generally, 25% of patients in the emergency department are patients with musculoskeletal injuries. The physician should be familiar with anatomy, as well as limb injuries, so that patients can receive appropriate treatment. Traditional medicine books are known as rich sources in medicine. In this regard, the aim of this study was to review the bones and muscles of the upper limbs from the Iranian medical point of view and compare them with the anatomical findings of modern medicine. Materials and Methods: In this descriptivecomparative study, reliable texts, such as Hidayat alMutaallimin, Anatomy Abolhassan Khan, TashriheeTafreshi, TashriheMansuri, Ibn Sina’s Canon, and Zakhiree Kharazmshahi, were used. Gary, Snell’s and Moore’s anatomy books were reviewed for modern medicine. Then, a comparative analysis was made, and the differences and similarities were examined. Results: Upper limb bones were found in the texts of traditional medicine with several terms, including akharak (clavicle), samsanieh (scapula), azod (homerus), zand asfal (ulna), zand ala (radius), rasagh (wrist), mosht (wrist bones), and phalanges. The upper limb muscles also include the shoulderspecific muscles (scapular muscles), armspecific muscles (arm muscles), zara muscles (forearm muscles), and hand muscles.      Conclusion: The comparative results of anatomical descriptions in traditional and modern medicine texts showed the detailed and delicate views of traditional medicine practitioners. In addition, the findings emphasized the need for more frequent use of information in traditional medicine texts by physicians in the treatment of various diseases.