مقایسه میزان آنزیم لاکتات دهیدروژناز (ldh) در بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن قبل و بعد از درمان پریودنتال

مقدمه:بیماری پریودنتال یک بیماری التهابی بافت‌های حمایت‌کننده دندان است که توسط میکروارگانیسم‌های خاص ایجاد شده و منجر به تخریب پیش‌رونده لیگامان پریودنتال pdl(periodontal ligament) و استخوان آلوئول همراه با تشکیل پاکت یا تحلیل لثه و یا هر دو می‌شود. امروزه از بزاق به عنوان یک مایع تشخیصی در پزشکی و دندانپزشکی استفاده شده و فرآورده‌های آن (همچون آنزیم‌ها، ایمنوگلوبین‌ها، هورمون‌ها و فرآورده‌های باکتریایی) می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های پریودنتال باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف اندازه‌گیری آنزیم ldh(lactic dehydrogenase) در بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن مراجعه‌کننده به بخش بیماری‌های لثه دانشکده دندانپزشکی مشهد پیش از درمان و مقایسه آن با مقادیر پس از درمان انجام شد. مواد و روش‌ها:این مطالعه در ارتباط با بیماران مراجعه‌کننده به بخش پریودانتیکس دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1394 انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه مداخله‌ای به صورت مبتنی بر هدف می‌باشد. پس از ارائه فراخوان، نمونه‌گیری از 30 بیمار صورت گرفت. میزان attachment lossبه صورت پاکت با عمق 64میلی‌متر به عنوان معیار ورود به پژوهش در نظر گرفته شد و حتی‌المقدور از نظر کنترل پلاک یکسان انتخاب گردید. نمونه‌های بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط قبل از درمان فاز یک (scaling &root planningو آموزش بهداشت) و چهار هفته پس از درمان تهیه شد. حدود 3 میلی‌متر از بزاق کامل تحریک‌نشده به کمک spittingmethodاز هر نفر جمع‌آوری گردید و بلافاصله داخل میکروتیوبی با دمای 20 درجه قرار گرفت و به آزمایشگاهی با دمای 80 درجه انتقال یافت. پیش از شروع کار، دمای تمام نمونه‌ها به دمای اتاق رسید و نمونه‌ها به مدت 5 دقیقه با سرعت 3000 دور در دقیقه سانتریفیوژ شدند. از مایع شفاف رویی جهت آنالیز میزان ldhاستفاده گردید. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری spssو آزمون tتحلیل شدند. یافته‌ها:یافته‌ها نشان دادند که میانگین سطح ldhبیماران قبل از درمان 57.8±1484 و میانگین آن پس از درمان 25.4±1112 میکروگرم بر لیتر بوده است. سطح ldhبزاق بیماران قبل و بعد از درمان تفاوت معناداری با یکدیگر داشت (0.01=p). نتیجه‌گیری:نتایج نشان دادندکه سطح آنزیم ldhبه طورقابل ملاحظه‌ای دربزاق بیماران پریودنتال قبل از درمان نسبت به پس از درمان بالاتربودکه این خود ناشی ازفرایندهای پاتولوژیکی می‌باشد که دربافت پریودنتال اتفاق افتاده ومنجربه آزادسازی این آنزیم‌های درون سلولی شده است.

Comparison of Salivary Lactate Dehydrogenase Levels in Patients with Chronic Periodontitis before and after Periodontal Therapy

Introduction: Periodontal disease is an inflammatory disease of the tissues supporting the teeth caused by certain microorganisms and can lead to progressive erosion of the Periodontal Ligament and alveolar bone followed by pocket formation and/or gingival recession. Nowadays, saliva is utilized as a diagnostic fluid in medicine and dentistry. The enzymes, immunoglobulin, hormones, and bacterial products of the saliva can be indicators of a periodontal disease. The present study aimed to measure and compare the Lactic Dehydrogenase (LDH) enzyme in the saliva of the patients with chronic periodontitis who referred to the Periodontal Department, School of Dentistry, Mashhad, Iran, before and after the treatment. Materials and Methods: The population of this interventional study included the patients who referred to the Periodontal Department, School of Dentistry, Mashhad, Iran. This study was conducted on 30 patients, and the inclusion criterion was pocket attachment loss with a depth of 35 mm. The patients were matched regarding the plaque selection. The saliva samples of the patients with moderate periodontitis were collected before phase1 treatment (i.e., scaling, root planning, and health education) and 4 weeks after treatment. Approximately, 3mL unstimulated whole saliva was collected from each participant using the Spitting method, placed immediately in micro tubes, stored at 20ºC, and transferred to a laboratory to be kept at 80ºC. Once the sample temperature reached room temperature, they were centrifuged at 3000g for 5min. The supernatant clear liquid was used for LDH analysis. The data were analyzed in SPSS software through ttest. Results: The results showed that the mean values of LDH level were 8.57±1484 and 4.25±1112 mg/l before and after the treatment, respectively. Moreover, there was a significant difference before and after the treatment regarding the LDH level of saliva (P=0.01). Conclusion: The results of this study showed that LDH enzyme levels were higher considerably in the saliva of patients with a periodontal disease before treatment, compared to posttreatment. This is due to the pathological processes that occur in periodontal tissues leading to the release of intracellular enzymes.