تاثیر قصه‌درمانی بر اضطراب کودکان پایه دوم ابتدایی

مقدمه: قصه‌درمانی برای کودکان مضطرب که نمی‎توانند به سادگی افکار و احساساتشان را شناسایی و ابراز کنند، به‌صورت یکی از روش‌های عالی مشاوره و روان درمانی مطرح شده است. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر قصه‌درمانی بر اضطراب کودکان پایه دوم ابتدایی بود. مواد و روش‌ها: مطالعه نیمه‌تجربی حاضر از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانش‌آموزان سال دوم ابتدایی دبستان دخترانه شهدای تاکسیرانی در منطقه 14 شهر تهران که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل دادند. براساس روش نمونه‌گیری تمام‌شمار، نمونه مورد مطالعه 30 نفر از دانش‌آموزان سال دوم ابتدایی بودند که بیشترین نمرات را در آزمون اضطراب spence کسب کرده بودند. از این تعداد، 15 نفر به‌صورت تصادفی در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه کنترل جای گرفتند. به‌منظور انجام این مطالعه، گروه آزمایش طی 10 جلسه 45 دقیقه‌ای تحت قصه‌درمانی شناختی رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل برنامه معمول خود را گذراندند. پس از پایان دوره قصه‌درمانی، آزمودنی‌های دو گروه مجدداً با استفاده از مقیاس‌های مذکور ارزیابی شدند. در پژوهش حاضر برای تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها علاوه بر روش‌های آمار توصیفی از تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم‌افزار آماری spss 21 استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل پس از پایان جلسات قصه‌درمانی، کاهش معناداری در نمره کل اضطراب و خرده‌مقیاس‌های آن داشته است (0.05>p). نتیجه‌گیری: همسوبودن یافته‌های پژوهش حاضر با نتایج مطالعات دیگر، تاییدی بر کارایی قصه‌درمانی در کاهش اضطراب در کودکان است.

Effect of Narrative Therapy on Anxiety Levels of SecondGrade Elementary Students

Introduction: This study aimed to investigate the effect of narrative therapy onthe anxiety levels of secondgrade elementary students. Materials and Methods: This semiexperimental study was conducted using a pretestposttest design with a control group. The target population of this study was the secondgrade elementary female students at Shohadaye Taxirani School located in district 14 in Tehran, Iran, in the academic year 2019.  Based on census sampling, 30 students were selected among those who obtained the highest scores in the Spence anxiety test. Subsequently, they were assigned randomly into the experimental (n=15) and control (n=15) groups. The experimental group received 10 sessions of cognitivebehavioral narrative therapy for 45 min. On the other hand, the control group received routine practices. At the end of narrative therapy, both groups were evaluated using the scales mentioned. The data were analyzed in SPSS software (version 21) through descriptive statistics and analysis of multivariate covariance. Results: According to the result, the experimental group obtained a significant decrease in the total score of anxiety and its subscales after intervention, compared to the control group (P<0.05).    Conclusion: Since the findings of this study are in line with those of other studies, it can be concluded that narrative therapy has positive effects on reducing anxiety levels in children.