بررسی اثر بخشی درمان نوروفیدبکی بر کاهش علایم بیش فعالی و کمبود توجه در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان ورامین در سال 1393

مقدمه: بیش فعالی و نقص توجه یکی از شایع ترین اختلال های رفتاری رشدی دوران کودکی می باشد. این اختلال تبعات متعددی به دنبال دارد. در پژوهش حاضر به بررسی اثر بخشی نوروفیدبک بر کاهش علایم بیش فعالی وکمبود توجه دردانش آموزان ابتدایی پرداخته شده است. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده که بصورت موردی شاهدی، پیش و پس آزمون انجام شد. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی شهرستان ورامین با اختلال بیش فعالی و کمبود توجه در سال 1393 بود، که تعداد 19 نفر از این کودکان به عنوان گروه مورد بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و تعداد 20  نفر نیز به همین روش در گروه کنترل قرار گرفتند. در گروه کنترل هیچ آموزشی صورت نگرفت. جلسات درمانی نوروفیدبک برای گروه مورد 40  جلسه و هر جلسه آموزشی 40  دقیقه بود. داده های پژوهش در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون ومرحله پیگیری توسط پرسشنامه بر اساس مقیاس درجه بندی کانرز ازوالدین جمع آوری گردید. داده ها به وسیله نرم افزار spss13 تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: تحلیل نتایج نشان دادکه درمان با نوروفیدبک باعث کاهش علائم بیش فعالی،کم توجهی وعلائمadhd درگروه مورد نسبت به گروه کنترل شده (p<0.05) و این نتایج نیز تا زمان جمع آوری داده ها در مرحله پیگیری پابرجا مانده است. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، نوروفیدبک یک روش درمانی مناسب برای کاهش میزان اختلال کم توجهی و بیش فعالی در کودکان است. پیشنهاد می شود برای رسیدن به نتایج قابل اعتماد، این مطالعه در سطح وسیع تری انجام گیرد.

The effect of Neurofeedback therapy sessions on female elementary students with attention deficit and Hyperactivity in Varamin city, in 2013

Introduction: Hyperactivity and attention deficit is one of the most common behavioral and developmental disorder in childhood. This disorder have several consequences. In the present study to evaluate the effectiveness of neurofeedback in reducing symptoms of hyperactivity and attention deficit in primary school has been designed.  Material and Method: This quasiexperimental study was conducted as a case control pre/posttest. The study population consisted of all female elementary school students with ADHD ware included in 2013. The 19 of these students were selected as the treatment group whereas 20 of them were selected as the control group. The control group did not received any training at all. Treatment group underwent 40 neurofeedback sessions and each session took 40 minutes to complete. Data were collected through CONSER scale questionnaire in three phases of pretest, posttest and follow up from the parents.  Finally, collected Data were analyzed by SPSS13. Results: Data analysis show that treatment with neurofeedback lead to reduction in symptoms of hyperactivity, attention defect, and ADHD in patients group than control group (p<0.05) and this results stayed stable until data collection.  Conclusion: According to the results on this research, neurofeedback is a suitable treatment method for reduction symptoms of attention deficit and hyperactivity in children. For more trustworthy results, more sample size recommended.