تاثیر وضعیت آب بدن در هوای معتدل بر توان هوازی و غیرهوازی و شاخص خستگی در دختران ورزشکار

مقدمه: تحقیقات گذشته نشان داده‌اند که وضعیت آب‌دهی بر برخی از عملکردهای فیزیولوژیکی تاثیر می‌گذارد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر میزان آب بدن بر توان هوازی و غیر‌هوازی و شاخص خستگی دختران بود.مواد و روش‌ها: در پژوهش نیمه‌تجربی حاضر 30 نفر از دختران دانشجو (با میانگین سنی‌ 1.14±‌21.92 سال؛ قد 6.00±‌162.20 سانتی‌متر؛ وزن 10.32‌±‌3/‌59 کیلوگرم) با حداقل 3 سال سابقه فعالیت ورزشی منظم به‌صورت داوطلبانه شرکت کردند. طی 3 جلسه متوالی، آزمودنی‌ها انواع وضعیت‌های آب‌دهی شامل آب‌زدایی (52 درصد)، آب‌دهی طبیعی و بیش‌آب‌دهی (‌3 درصد) در دمای 25 درجه سانتی‌گراد را تجربه نمودند. شایان ذکر است که برای ارزیابی توان هوازی از آزمون فزاینده burosاستفاده شد و برای بررسی توان غیر‌هوازی نیز آزمون rast ‌اجرا گردید. در نهایت داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس به روش اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که آب‌زدایی باعث کاهش معنادار و بیش‌آب‌دهی موجب افزایش معنادار توان هوازی افراد شرکت‌کننده (p<0/05) شده است. همچنین آب‌زدایی توان غیرهوازی حداقل و متوسط را کاهش داد؛ اما وضعیت آب‌دهی بر توان غیر‌هوازی کل، بیشینه و شاخص خستگی تاثیرگذار نبود.نتیجه‌گیری: با توجه به این نتایج می‌توان گفت که به‌منظور عملکرد بهتر در ورزش‌های مبتنی بر توان هوازی و غیر‌هوازی متوسط (حداقل قبل از برنامه ورزشی)، جلوگیری از آب‌زدایی و مصرف مناسب آب لازم بوده و موجب بهبود عملکرد خواهد شد.