بررسی اپیدمیولوژِیک ضرب و جرح در زنان مراجعه کننده به بیمارستان شهید رجایی شیراز در سال 95-1394

مقدمه: خشونت علیه زنان یک مشکل بهداشت عمومی و نقض حقوق بشر است؛ از این رو این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک ضرب و جرح در زنان مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید رجایی شیراز در سال 95-1394 انجام شد. مواد و روش‌ها: روش انجاماین پژوهش از نوع توصیفی مقطعی است و ابزار گردآوری داده‌ها چک‌لیست می‌باشد که دارای 22 سوال در 2 بخش (اطلاعات دموگرافیک و بالینی) است. این مطالعه در ارتباط با 120 نفر از زنان و دختران بالای 15 سال شهر شیراز صورت گرفت. اطلاعات توسط نرم‌افزار 16 spss آنالیز گردید و سطح معناداری معادل 05/ 0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سنی زنان مورد مطالعه 13±44/ 34 سال بود و 5/ 72 درصد از آن‌ها متاهل بودند. بر مبنای نتایج، بیشترین محل آسیب دست‌ها (3/ 33 درصد) بود و 2/ 69 درصد از موارد جهت انجام مراقبت‌های بیشتر در بیمارستان بستری شدند. بیشترین میزان ضرب و جرح نیز در سال 1394 و در فصل بهار (2/ 24 درصد) گزارش گردید. افزون بر این از نظر زمان مراجعه به مرکز درمانی، بیشترین مراجعه بیماران (5/ 37 درصد) بین ساعت 18 تا 23:59 رخ داده بود و کمترین مراجعه (8/ 10 درصد) بین ساعت 6 تا 11:59 صورت گرفته بود. 8/ 65 درصد از زنان از طریق آمبولانس و 2/ 34 درصد توسط خودروی شخصی عازم بیمارستان شده بودند. باید عنوان نمود که 2/ 69 درصد از زنان مورد مطالعه بستری گردیده و 8/ 30 درصد به‌صورت سرپایی درمان شده بودند. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه خشونت علیه زنان منجر به وارد‌آمدن جراحات جسمی و ضربه‌های روحی به آن‌ها می‌گردد و این مساله تبعات فراوانی را برای زندگی آن‌ها و جامعه به‌همراه دارد، توجه به آن امری ضروری است؛ از این رو سرمایه‌گذاری‌، برنامه‌ریزی و فرهنگ‌سازی جهت فائق‌آمدن بر این معضل توصیه می‌گردد.