بررسی صرف زمان پرستاران برای کارهای غیر پرستاری و خدمات نوشتاری در شیفت‌های پرستاری: یک مطالعه توصیفی تحلیلی

مقدمه: پرستاران علاوه بر مراقبت از بیمار وظایف متعددی را بر عهده دارند که گاها برخی از این وظایف آنها را از رسالت اصلی شان که همان مراقبت از بیمار می باشد، دور می کند.بنابراین  هدف این مطالعه بررسی صرف زمان پرستاران برای کارهای غیر پرستاری و خدمات نوشتاری در شیفت‌های پرستاری می باشد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بیمارستان امام رضا (ع) و قائم (عج) و منتصریه  شهر مشهد تشکیل دادند. ابزار گرداوری داده ها  شامل: پرسشنامه پژوهشگر ساخته که برگرفته از چک لیست مراقبت مستقیم و غیر مستقیم برادشا و هاریسون و منابع معتبر پرستاری بود. این پرسشنامه پس از بررسی روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت و نتایج با استفاده از نرم افزار spss16 تحلیل گردید. نتایج: یافته ها نشان داد از دیدگاه پرستاران بیشترین زمانپرستاران صرف جواب دادن به تلفنهای مختلف و کارهای مختلف تلفنی(3.60%) و جوابگویی به به سوالات مکرر بیماران و همراهیان آنها در مورد زمان ویزیت توسط متخصص(56.7%) مربوطه می‌گردد. طبق آزمون همبستگی اسپیرمن ارتباط مستقیم معنی داری بین نمره عملکرد پرستاران در زمینه انجام کارهای غیرضروری با رده سنی( p=0.01, r=0.22) و با سابقه کار(p>0.001, r=0.39) رابطه معنی دار معکوس وجود داشت. نتیجه گیری: از آنجا که نتایج نشان دهنده صرف زمان زیاد پرستاران جهت انجام تکالیف نوشتاری و غیر پرستاری است لذا پیشنهاد می گردد مدیران پرستاری با اصلاح مقررات و کاهش برخی از وظایف غیرپرستاری موجب ارائه مراقبتهای هدفمندتر و افزایش کیفیت مراقبت ها گردند.