برنامه ریزی پویا برای زمان بندی سیستم اتوبوس رانی

در این مقاله سعی شده جدیدترین کاربرد سیستم های حمل و نقل عمومی پیشرفته برای برنامه ریزی پویا سیستم اتوبوسرانی به منظور زمان بندی حرکت اتوبوس ها تشریح گردد . مبنای محاسباتی این روش بر اساس الگوریتم کالمن استوار است و از داده های سیستم مکانیابی خودکار وسیله نقلیه و شمارش خودکار مسافر در محاسبات خود استفاده می نماید وجه تمایز این روش با روشهای مشابه قبلی در این است که زمان ماندن اتوبوس در ایستگاه و زمان حرکت آن در خطوط را به طور جداگانه محاسبه مینماید لذا می تواند اثر زود و یا دیر رسیدن اتوبوس بر زمان ماندن آن در ایستگاه و یا بر عکس را مشخص نمایند. در خاتمه روش موردنظر با روشهای شبکه عصبی رگرسیون خطی و روش تاریخچه داده های قبلی مقایسه شده است.