بررسی آماری دلایل استفاده از موبایل توسط راننده حین رانندگی

ایران کشوری در حال توسعه با آمار مرگ و میر بسیار بالای تصادفات ترافیکی در جهان می باشد که حدود 30 درصد تصادفات ناشی از عدم توجه به جلو بوده که مهمترین عامل آن استفاده از تلفن همراه حین رانندگی است. اعمال قانون یکی از راههای کنترل و کاهش اینگونه از تصادفات می باشد که در صورت وجود قوانین کارا و رعایت آن توسط رانندگان می تواند نقش بسزایی در کاهش این دسته از تصادفات داشته باشد. هدف از این مقاله بررسی تاثیر قوانین موجود در رابطه با عدم استفاده از موبایل حین رانندگی و نحوه اجرای آن توسط پلیس و تاثیر پذیری روی رانندگان داخل شهر و راه‌های بین شهری است. منطقه مورد مطالعه برای تحقیق حاضر شهرستان سنندج می باشد که مرکز استان کردستان و از شهرهای واقع شده در غرب ایران می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمام افراد در رفت و آمد در جاده‌های برون شهری و درون شهری شهرستان سنندج می‌باشند. به دلیل نامحدود بودن جامعه آماری برای تعیین حجم نمونه از روش تعیین حجم نمونه کوکران استفاده و 384 نفر به عنوان جامعه مورد بررسی آماری مشخص شدند. روش تعیین حجم نمونه در این مطالعه به صورت تصادفی ساده است. نتایج نهایی این تحقیق نشان می دهند که رابطه معناداری بین سطح تحصیلات در استفاده از موبایل حین رانندگی و قوانین مرتبط با استفاده از موبایل و قاطعیت پلیس در عدم استفاده از موبایل حین رانندگی وجود دارند. ولی رابطه معناداری بین جنسیت رانندگان و عدم استفاده از موبایل حین رانندگی بدست نیامد.

Statistical Survey of Reasons for Using a Mobile Phone by the Driver during Driving

Iran is a developing country with high rates of hightraffic deaths in the world, of which about 30% of the accidents are due to lack of attention, the most important factor of which is the use of mobile phones during driving. Law enforcement is one of the ways to control and mitigate such accidents, which can play a significant role in reducing these accidents in the presence of efficient laws and compliance by drivers. The purpose of this paper is to examine the impact of police decisiveness on the nonuse of mobile devices while driving and the impact on city drivers and interurban roads. The study area is located in the city of Sanandaj, the capital of Kurdistan province and the cities located in western Iran. The statistical population of the present study included all people traveling on urban and inner roads in Sanandaj city. Due to the unlimited statistical population, the sample size was determined using the Cochran sample size and 384 as the statistical population. The method of determining the sample size in this study is simple random. The final results of this study indicate that there is a significant relationship between the level of education in the use of mobile phones during driving and the rules related to the use of mobile phones while driving and the determination of the police to not use the mobile while driving. However, there was no significant relationship between drivers’ gender and the lack of use of mobile during driving.