آلودگی صوتی و تحلیل رگرسیونی تراز صدا در حمل و نقل ریلی (مطالعه موردی: شهر تهران)

چکیدهزمینه و هدف: آلودگی صوتی در سیستم های حمل و نقل شهری یکی از مخاطراتی است که همواره می‌تواند سلامت مسافرین را به خطر بیاندازد و بر میزان استفاده آنها از حمل و نقل عمومی تاثیر بگذارد.روش: آلودگی صوتی در سکو ایستگاه ها، واگن های مسافربری و همین طور واگن راهبر قطار مورد ارزیابی قرار گرفت. توجه به داده های تراز صوتی ایستگاه ها و داده های برداشت شده، مدل سازی با استفاده از مدل خطی رگرسیونی پرداخته شد. با استفاده از آنالیز همبستگی تاثیر عوامل مختلف بر شاخص آلودگی صدا مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت.یافته‌ها: شاخص تراز معادل صدا در یک دوره زمانی معین leq در ایستگاه نواب بیشتر از 3 ایستگاه دیگر می باشد که فرض اولیه در خصوص نرخ آلودگی صوتی به دلیل تجمع زیاد مسافرین بیشتر میباشد تحقق یافته است. همچینین میدان صنعت آرام ترین ایستگاه در بین ایستگاه های مورد مطالعه بود. تراز معادل صدا در یک دوره زمانی معین leq در ایستگاه نواب 83 و میدان صنعت 77 برداشت شد، که این موضوع فرض اولیه دیگر در خصوص آلودگی های ثبت شده زیست محیطی و عدم نظارت دقیق، است.تتیجه‌گیری: حد مجاز آلودگی صوتی (65 دسی‌بل) در اکثر نقاط اندازه گیری شده بالاتر بوده است را محقق کرده بطوری که در ایستگاه میدان صنعت که آرامترین ایستگاه در زمان ورود تا خروج قطار بوده است و تراز معادل صدا برابر 77 دسی‌بل برداشت شده است از حد استاندارد بالاتر بوده است.

Noise pollution and regression analysis of sound level in rail transportation (Case study: Tehran)

AbstractBackground and Purpose: Noise pollution in urban transportation systems is one of the hazards that can always endanger the health of passengers and affect their use of public transportation.Method: Noise pollution was assessed on station platforms, passenger cars as well as train wagons. According to the sound level data of the stations and the collected data, the modeling was done using a regression linear model. Using correlation analysis, the effect of various factors on noise pollution index was investigated.Findings: The equivalent noise level index in a certain period of time Leq in Nawab station is more than the other 3 stations that the initial assumption about the noise pollution rate is higher due to the large number of passengers. Also Sanat Square was the quietest station among the studied stations. The equivalent sound level was picked up at a certain point in Leq at Nawab Station 83 and Sanat Square 77, which is another initial assumption about the recorded environmental pollution and lack of close monitoring.Conclusion: The permissible noise pollution limit (65 decibels) has been higher in most of the measured points, so that in Maidan Sanat station, which was the quietest station at the time of train arrival and departure, the equivalent sound level of 77 decibels was collected. Has been above the standard.