کاربرد پیش تنیدگی خارجی در تعمیر و تقویت ساختمانها و پل ها

استفاده از بتن مسطح بعلت مزایای متعدد فنی و اقتصادی در اجرای پروژه های مختلف بسیار متداول می باشد. در دهانه های بزرگ با عنایت به سطح ناحیه کششی مقطع و ترک خوردگی حاصله می توان با بکارگیری تکنیک پیش تنیدگی در جهت سالم ماندن مقطع و استفاده بهتر از مصالح مصرفی و ظرفیت مقطع اقدام نمود. پیش تنیدگی از سال 1886 که برای اولین بار مطرح شد و سپس در سال 1928 که شکل کنونی آن به ثبت رسید تا کنون دستخوش تغییرات زیادی شده و به مرور زمان پیشرفتهای قابل توجهی داشته است. پیش تنیدگی غالبا به دو صورت داخلی و خارجی اجرا شده که هر یک دامنه کاربرد خاص خود را دارا می باشند. علیرغم آنکه در سالهای اولیه پیدایش این تکنیک استفاده از پیش تنیدگی داخلی رواج بیشتری یافته بود ولی در چند دهه اخیر روش پیش تنیدگی خارجی در بسیاری از سازه ها و برای کارهای خاص از قبیل مقاوم سازی و تعمیر و مرمت سازه های موجود و یا آسیب دیده به کار گرفته شده است. در مقاله حاضر پس از بیان تاریخچه پیش تنیدگی مشخصات و روشهای اجرایی پیش تنیدگی داخلی و خارجی ذکر شده و سپس ویژگیهای تکنیک پیش تنیدگی خارجی ارائه خواهد شد سپس با بررسی تاریخچه این روش به ذکر مشخصات فنی و محاسباتی آن همراه با مزایا و معایب آن پرداخته می شود. همچنین برخی کاربردهای این روش در طراحی، مقاوم سازی و تعمیر سازه ها مطرح و نتایج حاصل از مطالعات و تحقیقات انجام شده به همراه کاربردهای عملی ارائه می گردد. در پایان یک مدل واقعی از پلهای موجود در کشور مورد مطالعه قرار گرفته و پس از ارزیابی عملکرد و نقاط ضعف آن روش تقویت مناسب برای آن ارائه خواهد شد.